Kirgistan - Een dag in een yurtkamp

Van oudsher woonden nomaden in Kirgistan en omgeving in tenten, die ze yurt (spreek uit als joert) noemen.

In Mongolië wonen nomaden in vergelijkbare tenten, die ze ger noemen.

Er zijn nog steeds nomaden die met kudden vee rondtrekken, maar het zijn er wel veel minder dan vroeger.

Yurts worden nu ook verhuurd aan toeristen, die kennis willen maken met enkele oude gewoonten.

In bovenstaande yurt hebben we twee nachten geslapen.

Er stond één bed in de yurt, terwijl er nog drie slaapplaatsen waren met matrassen op de grond.

Bij onze aankomst in Son Kul viel het onder meer op dat er een aantal kippen met kuikens rondscharrelde.

Het uitzicht was fenomenaal.

Daarnaast spraken ook de rust en de uitgestrektheid van het gebied ons enorm aan.

Bij een yurtkamp horen ook toiletten. 

Er worden gaten in de grond gegraven, waaromheen een cabine geplaatst wordt, soms één toilet, soms twee.

Wanneer de gaten voldoende gevuld zijn worden ze gedicht met het uitgegraven zand of aarde,
waarna wat verderop een nieuw gat gegraven wordt.

Hier was het linkertoilet niet meer dan een gat in de houten vloer, maar bij het rechtertoilet was zowaar een toiletpot over het gat geplaatst.

Als je daarop plaatsnam en de deur open liet kon je genieten van het mooiste uitzicht  dat je ooit op een toilet kan krijgen.

Na afloop natuurlijk even handen wassen.

Het reservoir werd dagelijks gevuld.

Water koken gebeurde op een bijzondere manier.

In een dubbelwandige pot werd de buitenste ring gevuld met water waarna  het deksel erop werd gedaan.

Daarna deed men  gloeiende houtskool in de binnenste ruimte. 

Nog wat extra hout erbij, pijp erop en wachten tot het water kookt.

In elke yurt stond een kacheltje.

Iedere avond werd de brandstof aangestoken omdat het 's avonds wat fris werd. 

Dit is de brandstof: gedroogde stukken koeienvlaai.

De mest wordt in de omgeving van het kamp verzameld en rechtop te drogen gezet.

Als de plakkaten droog genoeg zijn worden ze opgestapeld en meestal afgedekt.

Gratis brandstof, een schonere omgeving en geen stank.

Yurts staan hier niet het hele jaar door.

's Winters wonen de mensen in huizen in een dorpje, maar in de zomermaanden zetten ze hun yurt op

 omdat ze bijvoorbeeld tenten verhuren aan toeristen (via een plaatselijke toeristenorganisatie).

 Het kan ook zijn dat ze tegen betaling kudden schapen of runderen van verschillende eigenaren hoeden.

Ze nemen dan ook een yurt mee die ze indien nodig verplaatsen naar nieuwe weidegronden.

Het toerisme neemt geleidelijk toe.

Het staat nu nog in de kinderschoenen.

Hoe zal deze omgeving er over 10 jaar uitzien?

Het is interessant om te zien hoe de constructie van een yurt is en op welke manier ze worden opgebouwd.

Alles wat nodig is voor een verblijf van enkele maanden wordt meegesleept (d.w.z. vaak vervoerd per vrachtauto).

Het is een komisch gezicht als je zo'n imitator van Sancho Panza voorbij ziet komen.

Als je er dan nog een ruiter te paard naast ziet dan denk je onwillekeurig aan Don Quichotte.

In dit soort omgeving past het helemaal dat je een groepje koeien rustig naar het meer ziet sjokken om hun dorst te lessen.

Jawel, een actiefoto.

Er gebeurde van alles, hoewel dat hier niet te zien is.

Om dit knaagdiertje ging het.

Het leeft ondergronds en werpt van tijd tot tijd aarde boven de grond als het nieuwe gangen graaft.

Ze maken zo een soort molshopen.

Ze zijn razendsnel waardoor het lastig was scherpe platen te maken.

Soms nam het beestje even een korte pauze.

Via Naturalis weet ik hoe ze heten: Alai mole vole (Ellobius alaicus).

Een Nederlandse naam is er (nog) niet.

Het is in ieder geval een bijzondere waarneming.

Paarden lopen vrij rond, soms begeleid door een hond.

Hoewel hun voorpoten vaak bij elkaar gebonden zijn - om te voorkomen dat ze te ver weglopen - blijken ze toch verrassend snel te kunnen lopen.

Ze waren hier aan het spelen.

Ze stoorden zich totaal niet aan de hond.

Steigeren deden ze graag en veel.

Een bijzondere plaat om mee te eindigen.

De witbalans stond niet op de bedoelde stand, waardoor wat ongebruikelijke kleuren ontstonden.

Het heeft wel wat, hoewel niet iedereen het mooi zal vinden denk ik.

Het water was toen spiegelglad, het leek wel of er ijs lag.

De koude tinten passen daar wat mij betreft wel bij.