Vledder - Dassen

Uit de duisternis kwam de das op een drafje aangelopen.

Daarna liep hij behoedzaam naar de liggende boomstam.

Hier hadden we op gehoopt, maar zeker niet gerekend.

Het is vervelend dat de lightbox niet werkt.

Als iemand weet hoe je dat kan oplossen dan hoor ik het graag.


Afgezien van de wolf is de das het grootste roofdier van Nederland.
Mannetjes kunnen een kop-romplengte hebben van wel 80 cm, waar dan nog een staartlengte bij komt van ongeveer 15 cm; vrouwtjes zijn iets kleiner.

Ter vergelijking: een vos heeft een kop-romplengte van ca. 40 cm.

In 2018 hadden we al eens een hut bezocht waar we vooral bunzings en ook korte tijd een das hadden gezien.
De hut waar we nu waren was gerenoveerd en tip-top geschikt voor een langdurige observatie van wild.
We keken onze ogen uit toen het dier volledig in beeld kwam.

Op zoek naar verborgen voedsel dook hij van achter de stam op.
Wat een beest!

Zorgvuldig ging hij aan de slag.
Hij was ongetwijfeld veel meer ontspannen dan wij.
Met een hoog adrenalinegehalte in het bloed en een verhoogde hartslag schoten wij plaatjes met de camera op de geluidloze repeteerstand.
Storende geluiden moesten uiteraard vermeden worden.

Meer en meer kwam hij tevoorschijn, geen enkel ander dier in de buurt.
De ratten die we regelmatig zagen bleven nu onzichtbaar.

Volledig ingezoomd (400 mm) kreeg je de das zo in beeld.

Onverstoorbaar ging de das verder.
Op onze display konden we nauwelijks zien of de plaatjes gelukt waren.
We hadden het advies gekregen om dit nauwelijks te verlichten, om het risico van oplichtende beelden zo veel mogelijk te voorkomen.
De dieren moesten tenslotte niet afgeschrikt worden.

Natuurlijk speel je wat met de afstand om gevarieerde beelden te krijgen.

En toen opnieuw helemaal in beeld, in het volle licht.
 En wat te denken van deze instellingen?
1/60, f/5, ISO 6400, 1,7 stop onderbelicht.
Natuurlijk moet je thuis dan nog wat bewerken (wel bescheiden), maar dan heb je wel een plaat waar je tevreden mee bent.
Gelukkig bewoog de das niet zo snel als de bunzings.

Nog een laatste beeld, voordat hij zich weer in de duisternis terugtrok.
Hij was er 5 minuten geweest (21.49-21.54 uur)
Het voelde alsof het veel langer was.

En toen, om 23.38 uur was hij er weer!
Of, toch niet, het was een andere das.
Als je in het bijzonder voor marters komt word je toch wel heel erg verwend als je twee keer een das ziet.

Deze das bleef meer verscholen.
Het leek wel of hij nogal vuil was door aarde op zijn vacht.

Om 23.42 uur vond hij het mooi geweest en was hij in een oogwenk verdwenen.

Opnieuw een kort bezoek, slechts 4 minuten.

In de vrije natuur zal je ze niet makkelijk zo fraai in beeld kunnen krijgen.

Ook op deze plaats is hun gedrag onvoorspelbaar, ze komen wanneer ze zelf willen.

Als ze weten dat daar iets te halen is neemt natuurlijk de kans toe dat je ze prachtig in beeld kunt krijgen.

Het was een onvergetelijke ervaring.