AWD - Juli 2021 deel 2

De laatste twee weken van juli bleef er weinig tijd over om de natuur in te trekken. 

Uitstapjes met kleinkinderen en de Olympische Spelen waren de belangrijkste redenen. 

En als het dan wel een keer mogelijk was moesten de weersomstandigheden wel meezitten.

Hoe dan ook, ik heb het wel prima naar mijn zin gehad. 

Ik ben begonnen met een bijzondere vlinder, een grote vos (Nymphalis polychloros), die gerekend wordt tot de zeldzame Nederlandse soorten.

De vlinder zat op het hek dat toegang geeft tot een exclosure, waar hij natuurlijk welkom was.

In deze exclosure kunnen geen damherten komen en dat is te zien. 

De begroeiing is weelderig en gevarieerd.

Het doet denken aan het beeld van de AWD zoals dat jaren geleden heel normaal was.

Het slangenkruid (Echium vulgare) groeit hier nu uitbundig.

En wat te denken van de gewone ossentong (Anchusa officinalis)?

Een derde soort is het vlasbekje (Linaria vulgaris).

Behalve deze drie soorten zijn er nog meer te vinden, maar het gaat mij hier niet om een volledig overzicht.

Overduidelijk is dat de damherten erg veel opvreten als ze de kans krijgen. 

Nu in een aantal exclosures veel bloemen en planten ongestoord kunnen groeien heeft dat natuurlijk ook een gunstige invloed op allerlei insecten en vlinders.

In het Haarlems Dagblad van 21 juli is een groot artikel aan dit onderzoek met exclosures gewijd.

In een veld vol jacobskruiskruid vond ik deze sprinkhaan uit de Chorthippus biguttulus-groep. 

Het schijnt lastig te zijn om er de juiste naam aan te geven.

Maar wat is dit?

Een of ander diertje heeft dit indrukwekkende spinsel gemaakt. 

Jonge damhertjes groeien snel, zoals goed te zien is.

Ik kwam een groepje van vier damhertkalfjes tegen, die op afstand in de gaten gehouden werden door hun moeders.

Nieuwsgierig waren ze ook.

Een gewone oeverlibel (Orthetrum cancellatum) had een prooi te pakken die hij op zijn gemak aan het opeten was.

Vuurlibellen had ik in deel 1 ook al laten zien.

In de tweede helft van de maand juli zag ik ze iedere keer dat ik in de AWD was.

Vlinders waren  er al meer dan in de eerste helft van juli.

Atalanta's, dagpauwogen, verschillende soorten zandoogjes en koolwitjes zag ik rondfladderen, 

maar van de meesten laat ik deze keer geen plaatje zien.
Dit Bonte zandoogje (Pararge aegeria) is een goede vertegenwoordiger van de zandoogjes.

Icarusblauwtjes (Polyommatus icarus) zag ik eind juli plotseling een heleboel.

Ze hadden wel een voorliefde voor laagbijdegrondse plekjes om even te zitten.

Het kan dus beter, maar wie weet komen die kansen nog in augustus.

Als ik toch in de buurt ben ga ik altijd even kijken bij de zonnedauw om te zien of er een juffertje vastgeplakt zit aan de kleverige blaadjes.

Deze juffer deed verwoede pogingen om los te komen en zwiepte met de staart heen en weer.

Tevergeefs.

Ze keek mij aan, hopend dat ik haar zou losmaken.

Dat heb ik gedaan, maar of het iets geholpen heeft is de vraag.

De vleugels en pootjes zullen vermoedelijk te kleverig geweest zijn.

Als laatste een tweetal plaatjes van een gevlekte smalboktor (Leptura quadrifasciata), 

die in de ochtendzon een rustplaats had gevonden op een varenblad.

Vogels lieten het in de tweede helft van de maand juli nogal afweten.

Niet verrassend.

Later in het jaar zullen we er ongetwijfeld meer zien.

Wordt augustus weer een vlindermaand?