Gruttoland, een aangename verrassing

Op 2 mei ben ik met  René Smits naar Gruttoland geweest, 

zoals een aantal van jullie ook al op zijn blog heeft kunnen lezen. 

Om ongeveer 04.15 uur ging ik op weg, met als doel om tegen 6 uur bij Gruttoland te arriveren.

Doordat het in Noord Nederland in de vroege ochtend nogal mistig was duurde het wat langer dan ik had verwacht 

voordat ik het terrein bereikte. 

Ook ter plekke speelde de mist een rol bij het vinden van de juiste parkeerplaats en hut, 

waardoor ik iets later in de hut arriveerde dan gepland. 

Daar trof ik René, die ik na zeker een jaar of 5-6 weer eens ontmoette.

Door de mist en de opkomende zon ontstond een bijzondere, welhaast magische  sfeer, 

waarvan ik hier enkele beelden laat zien.

Het is voor mij natuurlijk een flinke opgave om geen beelden te laten zien die min of meer hetzelfde zijn als die van René.

De kleurverschillen waren fascinerend, er hing een betoverende serene sfeer.

Ik laat het nu bij deze beelden van kluten (Recurvirostra avosetta).

Later zal ik er wel meer van laten zien, met onder andere beelden van paringen.

De vogel die van mij nu de meeste aandacht krijgt is de grutto (Limosa limosa).

Je zou bijna zeggen, uiteraard, want we waren hier in GRUTTOLAND.

Gelukkig was de vogel te zien aan de kant van de hut waar het ochtendlicht mooi op de vogel viel.

Het opvliegen en even later weer landen leverden mij een aantal schitterende beelden op,

 waarvan ik hier de mooiste zal laten zien.

Het is weer eens iets anders dan een grutto op een paal.

Deze houding doet mij nog steeds denken aan een turner,

 die na zijn oefening aan het rek zijn afsprong doet met zijn armen gespreid.

Bijna geland.

De foto waarmee ik deze keer begonnen ben geeft het beeld van de touch-down. 

Met enige fantasie zou je daarbij zelfs aan een balletdanser kunnen denken.

Even een stukje lopen,  ...........

......... klaar maken om weer op te vliegen.............

....... en het luchtruim in.

Natuurlijk is het jammer dat je de kop niet goed kan zien, maar desondanks vind ik het een mooie actiefoto.

Alle platen van de grutto zijn gemaakt van 07.00 tot 07.02 uur.

Deze plaat is gemaakt tegen 9 uur.

Het verschil in licht is dan al enorm.

Rond half 10 streek een flinke groep kemphanen (Calidris pugnax) aan dezelfde kant van de hut neer in het water.

Kemphanen en kluten zorgden deze dag voor veel spektakel en daardoor voor heel veel fraaie beelden.

Je keek echt je ogen uit.

De mannetjes waren al helemaal in de voorjaarsstemming, waarbij ze hun opvallende verentooi lieten zien.

Ik laat ook van deze vogels nu maar weinig zien, ze verdienen meer aandacht en ruimte dan ik deze keer voor ze heb.

En dan waren er nog bergeenden (Tadorna tadorna), een prachtig gekleurde eendensoort.

Er heerste af en toe flinke onderlinge rivaliteit.

Ze deden ons een plezier door ook een keer dichtbij de hut voorbij te zwemmen.

De knobbel op de knalrode snavel is hét herkenningsmiddel van het mannetje.

De concurrentie werd goed in de gaten gehouden. 

De verschillen tussen de twee seksen zijn goed te zien.

Nog een laatste plaat van het kleurrijke mannetje.

De kemphanen bleven actief, de mannetjes waren erg onrustig en verdedigden een soort territorium.

Het is opvallend en opmerkelijk dat de mannetjes zo'n verschillend verenpak hebben in het voorjaar.

Deze kemphaan kwam op zijn gemak van de overkant door het water naar ons toe gewandeld en poseerde toen even aan de voor ons aantrekkelijkste kant van de hut.

Wat een feest was het om deze vogels ongestoord te kunnen bekijken.

Ik had ze in de vrije natuur nog nooit zo gezien.
Zoals gezegd kom ik er nog een keer op terug, als ik alles uitgezocht heb.

Het zal geen verrassing zijn dat ik met een enorme hoeveelheid foto's naar huis ging.

Toen ik op het punt stond om naar huis te gaan landde er nog een tureluur (Tringa totanus) vlakbij de hut.

De tureluur zorgde voor een passend einde van een topdag.

Ik ben René zeer erkentelijk dat hij mij voorstelde om samen een dag naar Gruttoland te gaan.

Het was voor 100% een schot in de roos.

Voor de variatie kom ik de volgende keer met iets heel anders: