Brabantse roofvogels

Het is weer tijd voor een terugblik, hoewel dat op een blog natuurlijk altijd het geval is. 

Deze keer ga ik terug naar mei 2023. 

Het hoofddoel van het bezoek aan een observatiehut waren deze keer roofvogels,

om precies te zijn de havik en de buizerd. 

Haviken waren deze dag overheersend.

Zonder in te zoomen was dit het beeld dat we voor ons zagen.

Met inzoomen konden we deze schitterende rovers natuurlijk veel mooier in beeld krijgen. 

Ons geduld werd nauwelijks op de proef gesteld.

Ondanks dat we even geduld moesten hebben voordat de roofvogels zich lieten zien werden we volop afgeleid en beziggehouden door eekhoorntjes en verschillende soorten vogels, waaronder appelvinken.

Het is telkens weer een verrassing als zo'n indrukwekkende vogel plotseling uit de lucht komt vallen, 

ook al had je zijn/haar kreten al gehoord.

Eenmaal op de prooi geland wordt de omgeving zorgvuldig in de gaten gehouden.

De vogels weten natuurlijk dat er de nodige concurrentie is.

De eerste havik was er rond half 9 en bleef een kleine 10 minuten.

 De tweede volgde 20 minuten later en bleef maar kort, een minuut of 2.

En of je het gelooft of niet, weer zo'n 10 minuten later volgde een derde bezoek.

Was het steeds dezelfde?

Als ze eenmaal aan de slag gaan gebeurt dat ook direct met veel kracht.

Tussendoor werd een blik op de hut geworpen alsof de havik daar iets hoorde of misschien wel zag bewegen wat de aandacht trok.

Het was echt zo'n blik van "kom maar op!"

Toeval of niet, het was wel toepasselijk dat de vogel als het ware liet zien hoe er over het afleiden gedacht werd.

Afgezien van een heel kort bezoek moesten we nu wachten tot ongeveer 12 uur.

Het werd een bezoek van een minuut of 10 waarbij we uitgebreid konden genieten van de smulpartij.

Er werd geen half werk geleverd, want de prooi werd met grof geweld uit elkaar getrokken.

Hoewel het de hele dag droog bleef wisselden de weersomstandigheden regelmatig, 

waardoor de verschillen in licht te verklaren zijn.

Voor de maaltijd maakte dat de havik niet uit. 

Maar het geluid van een buizerd hield de havik wél scherp.

Plotseling ging hij er vandoor. 

Kwam er een buizerd aan?

Nee, geen buizerd. 

Na ruim een kwartier dook er weer een havik op. 

Of het dezelfde was of de tweede van het paartje weet ik niet.

Er zijn er in ieder geval twee geweest want op enkele platen was een ring te zien.

Het is duidelijk te zien dat er iets passeerde dat de aandacht trok. 

Een buizerd, de andere havik of nog iets anders?

Een feit is dat de voorbij vliegende vogel zorgvuldig gevolgd werd, maar er bleek niets verontrustends te gebeuren.

De maaltijd werd vol overgave voortgezet. 

Na een kleine 10 minuten waren beide haviken blijkbaar verzadigd, want nadat deze er genoeg van had werd het stil. 

En die buizerds dan die zich hier ook in de omgeving ophouden? 

Nadat de laatste havik vertrokken was landde er ongeveer 1½ uur ineens deze buizerd bij de prooi, uit het niets.

De buizerd had er zin in want hij verspilde geen tijd. 

Hij rukte en trok aan de prooi of zijn leven er vanaf hing.

Zowel haviken als buizerds zijn krachtpatsers die geen enkele moeite hebben om hun prooi uit elkaar te trekken.

Wie durft? 

Vol bravoure keek hij rond en ging daarna weer aan het werk.

Tussen het eten door werd er af en toe een flinke kreet geslaakt.

En maar weer aanvallen, waarbij hij het combineerde met mantelen.

Na een kleine 10 minuten had hij er genoeg van, hoewel er genoeg eetbaars was achtergebleven.

Nadat we nog een tijdje gewacht hadden en er niets meer gebeurde was het ook voor ons mooi geweest.

Het was weer een top ervaring, waarna het een flinke klus was om alle foto's te selecteren.

Zo'n luxe probleem heb ik graag.