Reflecties

In februari wilde ik weer eens naar een vogelkijkhut, het liefst in de buurt van mijn woonplaats. 

In eerste instantie dacht ik aan vogelhut 't Gooi in Bussum. 

Tot mijn verrassing bleek dat deze hut, waar ik enkele keren geweest ben, niet meer in gebruik is. 

Dat werd dus zoeken naar een alternatief. 

Ik kwam terecht bij DJ Hut Purmerbos, een betrekkelijk nieuwe hut. 

Wat je er te zien kan krijgen is ongetwijfeld afhankelijk van de tijd van het jaar,

maar ik was er in ieder geval nieuwsgierig naar.

Allereerst een overzicht van de soorten die ik gezien heb:

Behalve gaaien (Garrulus glandarius, zie boven) waren er onder meer grote bonte spechten (Dendocropos major), soorten die je bij vrijwel elke boshut wel te zien krijgt.

De derde, zeer actieve soort was de pimpelmees (Cyanistes caeruleus).

Een soort die meestal ook van de partij is, is de roodborst (Erithacus rubecula).

Deze koolmees (Parus major) maakte zelfs een buiging voor mij.

Het was voorspelbaar dat deze algemene bos-  en tuinvogel hier niet zou ontbreken. 

Groenlingen (Chloris chloris) waren voor mij de meest bijzondere vogels, omdat ik die niet zo vaak zie.

De laatste soort die ik hier wil laten zien is de vink (Fringilla coelebs), die mij weer terugbrengt bij reflecties.

Het waren deze keer dus tamelijk "gewone" soorten, die mij wel stimuleerden om er toch mooie platen van te maken.

De rondscharrelende heggemus leverde geen mooie platen op, 

buizerds beperkten zich tot boven de bomen vliegen en zich duidelijk te laten horen.

Groenlingen waren weliswaar niet de meest voorkomende bezoekers, voor reflecties zorgden ze wel.

De meeste vogels werkten mee met het thema "Reflecties", 

waardoor ik kan volstaan met alleen de mooiste platen te laten zien.

Je krijgt die vogels op de gewenste plek door op een slimme manier voedsel achter de stam te verstoppen.

Het was wel goed opletten waar je liep (ook rond de vijver en de hut), 

want door de vele regenval was de omgeving erg modderig geworden.

Een stam waaruit de kern verdwenen was bleek een geschikte plek te zijn om zaadjes in te verstoppen.

De spechten waren niet te beroerd om ook eens op andere plaatsen dan in bomen naar wat lekkers te zoeken.

Vanzelfsprekend hadden zij heel snel door waar ze moesten zijn.

De omgeving werd goed in de gaten gehouden, zeker als het geluid van een buizerd te horen was.

Pimpeltjes worden vaak overgeslagen.

Er worden meestal alleen platen van gemaakt als ze een bad nemen.

De gaaien waren niet kieskeurig, er was genoeg te eten.

Nieuwsgierig zijn ze altijd.

Buizerds komen waarschijnlijk alleen als er een aantrekkelijke prooi te vinden is.

Ze namen net als sperwers niet eens de moeite om even te komen kijken.

Ik heb al eens eerder gezegd dat ik gaaien prachtige vogels vind.

Luidruchtig kunnen ze wel zijn.

Ze waarschuwen alles en iedereen als er een vorm van onraad dreigt.

De groenling keek eerst speurend rond voordat hij zich aan de zaden waagde.

Behalve eten had deze specht nog een ander plan:

even poseren om te laten zien hoe mooi ze was.

Iedere kier en iedere holte werd zorgvuldig onderzocht.

Even uitrusten.

Tegelijkertijd werd goed gekeken hoe een ander zich te goed deed aan de zaden.

Een typische houding voor deze spechten is het van achter een boomstam de omgeving bekijken.

Een beetje onverdraagzaam naar soortgenoten kunnen ze wel zijn.

Het leek wel of ze hun eigen plek op een stam gereserveerd hadden.

Het is en blijft een ontspannen gevoel om op je gemak de bedrijvigheid rond de vijver te bekijken, 

al vond ik het wel jammer dat er zich betrekkelijk weinig soorten lieten zien.

Zoals gezegd trokken de grote bonte spechten de aandacht, en die kregen ze ook van mij.

Tot slot nog enkele reflecties om deze editie mee te besluiten:

Deze hut verdient nog een nieuwe kans, maar dan wel in een ander jaargetijde.

Het voorjaar komt eraan.

Het zullen drukke tijden worden waarbij hopelijk de zon een rol zal spelen.

Hormonen zullen dat zeker doen.