AWD - Van hagedis tot meikever

Ieder jaar hoop ik de zandhagedis, ook wel duinhagedis (Lacerta agilis) genoemd, te vinden en natuurlijk te fotograferen. Ik was daarom heel blij dat deze bij het oversteken van een paadje even bleef zitten.

Er was echter de afgelopen week nog veel meer moois te zien.

( Voor wie het niet mocht weten: dubbelklikken op de foto zorgt voor een grotere weergave)

Allereerst de ontmoeting met grauwe ganzen.

 Alles werd goed in de gaten gehouden, maar de ganzen bleven rustig en waren goed te benaderen.

 Op een gegeven moment gingen ze toch het water in. De jongen waren al flink gegroeid.

 Ze zwommen naar de andere kant van het kanaal

Vooral hier is goed te zien hoeveel de jongen al zijn gegroeid.

 Graspiepers zijn erg actief in het open veld. 

Ze vliegen zingend omhoog en laten zich net als een leeuwerik omlaag "zeilen" met gespreide vleugels. 

Ze landen dan op de grond of op een tak, waarna het ritueel zich herhaalt.

 Op het Paardenkerkhof zag ik een paartje bergeenden. 

Een onverwachte ontmoeting, omdat er geen water in de buurt is.

In de vroege ochtend is de kans groot dat je een ree ziet.

  De kans dat je roodborsttapuiten in het duin tegenkomt is de laatste weken groot.

Af en toe vind je een rups op je pad.

Door de vaak dichte begroeiing langs de kant is het moeilijk kikkers op de foto te krijgen. 

Ik heb het er niet voor over tijdens deze warme dagen met laarzen aan te lopen om over de drassige grond en tussen het riet door te lopen.

In sommige plassen en sloten zie je veel kikkers, meestal kwakend.

 Libellen zie je nu in grote aantallen.

 Ze kiezen een geschikte plek om de omgeving goed in de gaten te kunnen houden.

Ze vormen al regelmatig setjes, waarbij ze flink belaagd worden door concurrenten. 

Veel net gevormde setjes gaan dan ook vaak snel weer uit elkaar.

Kort geleden zag ik voor het eerst een meikever vlakbij het bezoekerscentrum de Oranjekom.

Enkele dagen later zag ik deze in de buurt van ingang De Zilk

 Door een vleugel op te lichten gaf ze een kijkje onder de vleugel.

Bij de laatste foto heb ik een uitsnijding gemaakt zodat de foto nog meer spreekt. 

 Een bijzonder plaatje om mee te besluiten.

Het accentueert opnieuw dat in de AWD veel bijzonders leeft. 

Het maakt tegelijkertijd duidelijk hoe zuinig we op dit gebied moeten zijn.

Zwanenfamilie

Nu ook de (meeste) eieren van het tweede zwanennest zijn uitgekomen wijd ik nog één keer een blog aan de beide zwanenfamilies bij mij in de buurt.



Zoals hiernaast te zien is groeien jonge zwanen in hun eerste week snel. Ze lijken al veel meer op een zwaan dan een week eerder.

Vier van de zes eieren zijn uitgekomen. Op een dag waren de zwanen met hun jongen verdwenen terwijl er nog twee eieren in het nest lagen. Dat gaat niet mee goed komen. 

 Wat zullen wij eens gaan doen?

 Met zijn drieën bedenken we vast wel iets leuks.  
Wie van de drie?

Volgens mij wordt het "Vier op een rij" .

 Deze jonge fuut was helemaal alleen. Vader fuut was een eind verderop aan het vissen, moeder met de andere jongen heb ik niet gezien. Het lijkt mij best wel riskant voor zo'n kleine, zonder bescherming van ouders. Zou zij zich daarom zo groot maken?

Ook jonge futen groeien snel in een week.

 Vergeleken met de jongen in het begin van mijn blog is er een flink verschil te zien. 

Het "baby-achtige" is al aan het verdwijnen.

Zijn ze nu lief voor elkaar of zoeken ze samen voedsel?

Jawel, het ging weer om eten.

Deze foto vind ik een mooie afsluiter van een aantal blogs over de ontwikkeling van jonge meerkoeten, futen en knobbelzwanen.

Volgende week komt de AWD weer aan bod met o.a een duinhagedis, bergeend en meikever.

AWD - Meikever

Zo druk als de watervogels in de polder in de weer waren, zo rustig vond ik veel dieren in de AWD in de maand mei tot nu toe.

Er zijn weliswaar jonge vossen waargenomen, maar die zie je niet zo makkelijk.

Toch was er bij iedere wandeling wel iets bijzonders te zien, al was het maar een vos die bijna omviel van de slaap.

Een voor mij nieuw insect was de meikever, die ik vlak bij de Oranjekom zag.

Deze meikever kwam zo maar uit de lucht vallen op het pad bij het bezoekerscentrum.
 Verdere info over meikevers: nl.wikipedia.org/wiki/meikever

De hieronderstaande reegeit en haar jong van vorig jaar kwam ik regelmatig tegen.

  Geen twijfel mogelijk, ze was drachtig. Zo te zien heeft ze een zwelling bij haar linkeroog.

  Zij hield mij altijd goed in de gaten.

 Erg schuw waren ze niet, al hielden ze altijd voldoende afstand.

  Het gewei van veel damherten begint weer te groeien.

 Deze torenvalk vloog voor de verandering nu eens niet direct weg.

Grauwe ganzen zijn bekende bewoners van de AWD.

Ook al weet je dat er snoeken in de AWD voorkomen, je ziet ze toch niet vaak.

  Deze rode zwammen zag ik voor het eerst. Geen idee hoe ze heten.

Op een veld waar koeien grazen trof ik deze witte paddenstoelen aan. Ook hiervan ken ik de naam niet.

 Een kleurige rups in een kleurrijke omgeving.

Dit vogeltje zat uit volle borst prachtig te zingen. Dat moet wel een nachtegaal zijn.

 Een moervos op jacht: er moest voedsel gehaald worden voor haar kroost.

Ze keek ons even aan en vervolgde toen haar weg.

 Wie kan mij vertellen hoe deze vogel heet?

En dan is er nog dit eitje. Geen bijzondere foto, maar wel een foto van een eitje van ca. 1 cm lengte.
Ik vermoed dat het van een graspieper is.
Het vogeltje vloog vlak voor mijn voeten op en verliet het minuscule nest, een kuiltje tussen het gras.

 Deze roodborsttapuit had een bloesemrijke plek gekozen

 In het infiltratiegebied zat een andere roodborsttapuit op de uitkijk.

 En reeën? Zoals bekend heb ik er een zwak voor.

Wat zijn ze mooi als ze in het frisse groen staan.

Vlinders zie je steeds meer. Hier een vuurvlinder maar er had ook een afbeelding van een oranjetip of atalanta kunnen staan.

Geweien ontwikkelen zich meer en meer.

Ik was blij dat het ook eens lukte om een buizerd op de foto te krijgen.

 De meikever vond ik heel bijzonder.

 Het is weer een lange blog geworden, maar soms heb je zoveel mooie momenten die je toch wel wilt delen. In ieder geval was er veel variatie.