AWD - Vogels

Als vervolg op mijn blog over de vossen volgt nu het tweede deel dat bij deze dag hoort.

Ik val maar gelijk met de deur in huis. 

Een pijlstaarteend! 

Voor het eerst sinds vele jaren zag ik er een, en gelukkig op niet al te grote afstand.

Het maakte mijn dag, die toch al bijzonder was, nog beter.

Maar ik begin bij het begin.

De wilde zwanen hadden het niet makkelijk, want het kanaal was grotendeels bevroren.

 Lopen op het ijs valt niet mee. Het is oppassen dat je niet uitglijdt.

 Het ijs voelt wel koud aan.

 Uitrusten doe je dan bij voorkeur zo.

En toen, verscholen tussen het riet: een roerdomp!

Natuurlijk geen topfoto, maar wel een goed voorbeeld van hoe goed roerdompen in het riet gecamoufleerd zijn. Door de gunstige lichtinval vind ik het toch een bijzonder plaatje.

Er vlogen daar overigens nog drie roerdompen uit het riet op.

Pimpelmezen waren druk bezig in het riet. Watervlug, vrijwel geen moment stilzittend.

Het is onvermijdelijk dat je rietstengels in beeld krijgt, maar het geeft wel aan hoe de werkelijkheid was.

Ze zijn heel acrobatisch.

Rustig op een stengel zitten met een voor de fotograaf ideale achtergrond was er niet bij.

Omdat de zon inmiddels achter de wolken was verdwenen werden de foto's minder kleurrijk, zoals hier bij de waterral.

Ze zijn nog steeds schuw.

Bij het minste of geringste dat hen niet bevalt zijn ze verdwenen.

 In een eerder blog heb ik de gele kwikstaart al eens laten zien op dezelfde buis.

Hij was lekker bezig in de sneeuw.

Ook langs de kanaaltjes gaf hij mij soms een kansje. Jammer dat de zon niet meer scheen.

 Waarschijnlijk de meest gefotografeerde roodborst in de AWD, nu een beetje bars kijkend.

Zo oogt hij vriendelijker.

 Wilde zwanen kon je de afgelopen week regelmatig zien.

Ik vond de rolverdeling wel leuk: om en om naar links, vooruit of rechts kijken.

 Ah, daar komt het geluid vandaan.

Ik vind het lijnenspel van de vleugels en de richting waarin de zwanen kijken mooi bij elkaar passen.

Veel nonnetjes heb ik nog niet gezien. Helaas ook nog geen mannetje.

IJsvogels heb ik de laatste tijd regelmatig gezien, maar meestal vliegend of iets te ver weg.

Hieronder volgen enkele waarnemingen:

Al kunnen de kleuren nog mooier, het paartje brilduikers staat er toch wel mooi op.

Op vrijdag 25 januari waren de omstandigheden veel beter. Het werd voor mij al weer een bijzondere dag.  Waarom?

De volgende foto spreekt voor zich.

Deze roerdomp komt in een van de volgende edities van mijn blog summier terug, 

en later in een eigen editie.

Wordt vervolgd.