Kwak

In de maand augustus is er een jonge kwak in een plantsoen in Overveen neergestreken, zoals iedereen wel weet die regelmatig op waarneming.nl kijkt.

Mensen komen van heinde en verre erop af: vanuit Hoorn en Enkhuizen, maar ook vanuit Zwolle, Leeuwarden en Maastricht.

Het moet dan wel iets bijzonders zijn.

Ik had er nog nooit een in het wild gezien, dus ook ik was van de partij. Het was voor mij tenslotte hooguit een half uur rijden.

De vogel stelde mij niet teleur, maar stelde mij ook wel op de proef.

Een selectie van mijn foto's zal ik hier laten zien in het onderstaande (lange) overzicht. Het overzicht had zonder moeite tweemaal zo lang kunnen zijn.

De eerste keer dat ik er geweest ben kwam de vogel net aanvliegen toen ik bij het plantsoen aangekomen was. 

Dat was een prima binnenkomer, want ik hoefde niet te wachten of te zoeken.

Hij hield goed in de gaten wat er boven hem gebeurde.

Alles veilig, aan de slag, op zoek naar voedsel.

Zo te zien was hij in een uitstekende bui.

Let ook op zijn ooglid dat hij voor zijn oog kan schuiven als hij zijn kop onder water doet.

Hier is hij net een stukje water overgestoken, waardoor hij flink onder kroos kwam te zitten.

Er was net een wolk voor de zon geschoven, die een vreemd effect op de kleur van het kroos had.

Dat overkwam mij een paar keer.

Even flink uitschudden, ..........

..... en schoon op zoek naar een geschikte plek om te vissen.

Op de een of andere manier had hij door waar een visje was. 

Ik hoorde vertellen dat iedere lichte beweging in het kroos wordt opgemerkt. 

Die schijnt door visjes veroorzaakt te worden.

De zon was weer terug, waardoor de kleuren direct mooier zijn. 

De bovenstaande beelden met de vreemde kleur kroos vond ik bijzonder genoeg om ze toch te plaatsen.

Beet!

Even goed in de snavel plaatsen, ........

... en weg is de vis.

Zo'n actie wil je natuurlijk nóg wel eens zien.

Opnieuw beet.

De prooi is duidelijk te zien.

Hij kreeg er geen genoeg van.

Hij trok zich nauwelijks iets van de fotografen en andere omstanders aan.

Voor een kwak is dat geen doorsnee gedrag.

Hij wisselde wel vaak van plaats op dat oude meerkoetennest.

Dit was de laatste aanvalshouding die ik die dag vastlegde.

Ik ben daarna nog een keer terug geweest, in de hoop nog andere bijzondere momenten mee te maken en vast te leggen. 

Ik hoopte ook m.b.v. mijn hoekzoeker andere beelden te krijgen.

Hij zat aanvankelijk verscholen in een boom, geen hoekzoeker nodig.

Na enkele kleine verplaatsingen in de boom zat hij ruim twee uur later op deze tak.

Hij zit hier óf te gapen óf te lachen om de fotografen die hij een tijd aan het lijntje heeft gehouden.

Hij nam een bijzondere houding aan, alsof hij er vandoor wilde gaan.

Dat deed hij inderdaad, toch nog onverwacht.

De foto is niet helemaal scherp, maar ik vind hem hier toch wel passen.

Wat zou hij nu gaan doen?

Hij landde op een redelijk goede plek, naast het water.

Ik deed mijn hoekzoeker op mijn camera en ging aan de overkant op een stuk plastic liggen. 

Het gras was kletsnat van een enorme onweersbui die er vlak voordat ik er aankwam was geweest.

Zo kon ik bovenstaande, en een aantal van de onderstaande foto's maken.

Het leek bijna of hij mij strak aankeek.
Het kroos weerkaatste het licht opnieuw op een vreemde manier, vandaar de lichtblauwe tint.

Het was een beschaduwde plek, waar af en toe zon op viel als de wind de takken van de boom liet bewegen.

Hij was goed uitgeslapen en ving regelmatig een visje. De bijbehorende beelden laat ik nu niet zien.

 Ik ben ook aan de andere kant gaan kijken waar ik deze en de volgende foto van zo'n 4 meter afstand kon maken.

Onvoorstelbaar dat je zo makkelijk dichtbij kon komen.

Ik ben weer terug gegaan naar de andere kant, in de hoop dat hij ook nog op het meerkoetennest zou gaan zitten.

Dat deed hij. Hij vloog van de overkant naar het nest en landde een paar meter voor mij.

Met mijn 400 mm lens kon ik toen ook nog deze foto maken.

Opnieuw vloog de vogel op en landde zo'n 2 meter bij mij vandaan. 

Dat was te dichtbij voor mijn lens.

Omdat de vogel toen naar een schaduwrijke plek liep hield ik het voor gezien.

Met ruim 400 foto's en een (over)verzadigd, zeer tevreden gevoel kon ik weer op huis aan.