Over soldaatjes en sabels

Soldaatjes, ook wel kleine rode weekschildkever (Rachonycha fulva) genoemd, zie je zelden alleen.

Dat is niet zo bijzonder, want wat moet een soldaat alleen?

Samen sta je sterk. Soldaatjes zie je dan ook vaak in flinke aantallen op bloemen, op zoek naar voedsel.

Soldaatjes zijn ongewapend. De sabel uit de titel komt later ter sprake.

Opvallend is wel dat zij het naar voedsel zoeken vaak combineren met zorg dragen voor een toekomstig leger.
Zeker de helft van de soldaatjes hoort bij de bereden brigade.

Ze copuleren er lustig op los.

Ze trekken zich niets aan van anderen als zij opgaan in hun bezigheden.

Het wordt natuurlijk anders wanneer een derde soldaat zich ermee gaat bemoeien. 

Dat wordt niet op prijs gesteld. It takes two to tango.

De vlieg is overigens een akkerdistelboorvlieg.

Hier lijkt het of zij kijkt of ze alleen zijn.

Ze klimmen niet alleen op bloemen maar ook op stengels. Het mannetje lift op geheel eigen wijze mee.

Hoe lang dit innig samenzijn kan duren heb ik nergens kunnen terugvinden.

Vrouwtjes zijn duidelijk groter dan mannetjes.

Let ook eens op de buiken.

Stengel op, stengel af. Hij blijft lekker zitten en het schijnt haar geen moeite te kosten.

Hij eet niet, hij beweegt nauwelijks, hij houdt alleen contact.

Het wordt tijd voor de sabel:

Dit is een vrouwelijke grote groene sabelsprinkhaan.

Opvallend bij deze sprinkhanen zijn de lange voelsprieten. 

Ze worden net zo lang als het lichaam plus de legbuis, namelijk ca. 8 cm. 

 De legbuis aan het achterlichaam van het vrouwtje is enigszins afgeplat, waardoor hij op een sabel lijkt.

Daar is de naam van afgeleid, ook al heeft het mannetje geen legbuis.

Met de legbuis legt het vrouwtje eitjes in de grond.

Het valt niet mee ze te ontdekken in de vegetatie. Vaak is het een toevalstreffer.

Mannetjes hebben aanzienlijk grotere vleugels dan het hier afgebeelde vrouwtje.

Grote groene sabelsprinkhaan

(Tettigonia viridissima)

Er is wetenschappelijk vastgesteld dat mannelijke sabelsprinkhanen zwaar geschapen zijn.

Ze hebben in verhouding de grootste testikels van alle dieren.

Bij de mannetjes van de soort Platycleis affinis beslaan ze gemiddeld 14 % van hun lichaam.

Vertaal dat eens naar de mens ........ Ik moet er niet aan denken.

Overigens boeiend waar wetenschappers zich soms mee bezighouden.

Verstoppertje spelen kunnen ze ook goed.

Het verraste mij dat deze sprinkhaan niet erg schuw was.

Ik kreeg alle kans om foto's te maken.

Tot besluit een opname in tegenlicht.

Kortom, veel soldaatjes, maar heel pacifistisch.

Sabels, uitsluitend bedoeld voor het leggen van eitjes.

Soldaatjes zijn wel ondernemend en handelen wel eens onverwacht, in ieder geval voor mij:

Hier klimt er een op een oude St. Jacobsvlinder.

Maar daarover een andere keer.

Mijn vakantie zit er weer op.

Hier een voorproefje van wat ik daarvan wil laten zien: