AWD - Duinhagedissen 2 (samenspel)

De eerste schermutselingen zijn achter de rug.
Als vervolg op een eerder verslag volgt nu deel 2.

Toen de temperaturen wat hoger waren geworden, de zon wat regelmatiger en vooral krachtiger scheen en de mannetjes op kleur waren gekomen begonnen de hagedissen meer en meer aan hun nageslacht te denken.

Natuurlijk moesten de mannetjes nog wel aan de bak om concurrenten te verjagen in de strijd om een geschikte partner veroveren.

En wat doe je als hagedissenman als je een aantrekkelijk vrouwtje ziet?

Je bijt haar eens stevig, zoals hier in haar staart.
Windt dat op?

Zij verzette zich wel even, een reden voor hem om haar nog eens steviger vast te pakken

Ze gaf zich echter niet zo maar gewonnen. Hij moest er wel wat voor doen.

En ja hoor, in het vuur van het liefdesspel vielen ze van de boomstam, op hun rug op de grond.

En daar lig je dan. Dat hadden ze zich toch anders voorgesteld.

Het is wel geen superfoto, maar wel een leuk moment.

Toen hij opgekrabbeld was, was zij verdwenen.

Hij moest weer op zoek.

Hij had haar al snel weer gevonden.
Gelukkig voor hem wees ze hem niet af.

Eigenlijk was ze best gek op hem nu hij zo volhardend bleek.
Dat betekende dat het met zijn genen wel  goed zat.

Terwijl hij een concurrent terugjoeg het hoge gras in ging zij op zoek naar een zonnige plek.

Hij moest na de gewonnen strijd al weer op zoek.
Tja, een vrouw veroveren is niet  iets vanzelfsprekends.

Gevonden. Ze keken elkaar eens goed aan.

Daarna keken ze naar mij.
Mijn aanwezigheid werd geaccepteerd.

Ze gingen er eens lekker ontspannen bij liggen.

Plotseling trok er iets hun aandacht.
Het bleek loos alarm.

Ze waren het blijkbaar niet eens over wie dit loze alarm veroorzaakt had.
Ze keken elkaar een poosje niet meer aan, blijkbaar ontstemd.

Als je dit ziet denk je al gauw "Zal dit nog goed komen?"

Gaan ze ieder hen eigen weg?
Wordt het toch niets tussen hen?

Het viel mee.
Blijkbaar was er opnieuw geritsel in het gras, want plotseling keken ze opnieuw dezelfde kant op.
Even later verdwenen ze in de dekking en ik zag ze niet meer terug.
Bij de paring stellen ze privacy blijkbaar toch wel op prijs.

Hij was de echte macho.
Er waren regelmatig uitdagers in de buurt, maar hij verjoeg ze moeiteloos.
Ik zal nog wel een keertje terugkomen om te zien of er ook kleine hagedisjes te vinden zijn.