AWD - Zwammen en zwammetjes

Ook al heb je soms het idee dat er wat minder zwammen en zwammetjes te zien zijn dan vorig jaar, het aanbod is in ieder geval voor mij rijk genoeg om er regelmatig mee bezig te zijn. 

De AWD, Elswout, Leyduin, Groenendaal, stuk voor stuk hadden ze mij veel te bieden op dit gebied.

Deze keer zijn de Amsterdamse Waterleidingduinen aan de beurt. 

Een uitdaging hierbij is natuurlijk om foto's te maken die wat onderscheidend zijn, waardoor ze opvallen.

Voor mij is de eerste foto zo'n voorbeeld. 

Vorige jaren zou ik zo'n foto echt niet gemaakt hebben, laat staan op mijn blog gezet hebben.

Ik ben niet goed in de namen, ik doe er ook niet genoeg mijn best voor. 

Dit tweetal stond samen met een derde, heel klein zwammetje op een oude boomstronk.

De konijnenkeutel  maakt duidelijk hoe klein ze zijn.

Af en toe kwam ik vliegenzwammen tegen. 

Dat vroeg weer om een nieuwe foto. 

Niet onderscheidend, wel mooi, vind ik.

Zo kan het ook. 

Natuurlijk had ik nog wat takjes en een halm kunnen weghalen, maar ze stoorden mij hier niet.

De eerste gele trilzwam die ik dit najaar tegenkwam.

Op de achtergrond hoorde ik overal geluiden van de damhertenbronst toen ik deze foto maakte.

Als je niet beter weet zou je kunnen denken dat er een verdwaalde bloem tussen deze beelden van zwammen en zwammetjes is terecht gekomen.

Het is echter wel degelijk een zwammetje.

Voor de variatie eens een andere kijk op een hazenpootje.

Bij andere soortgelijke zwammetjes lagen er meer zandkorrels op de hoed.

Iets ouder, en een heel ander beeld.

Op het zaagvlak van omgezaagde bomen zie je na verloop van tijd vaak zwammen groeien.

De dunne draad wekt de indruk dat het zwammetje zo rechtop gehouden wordt.

Hele kleine zwammetjes doen het goed tussen het groen.

Het geeft echter een heel ander beeld als ook de herfstkleuren te zien zijn.

Bij de laatste serie beelden draait het om zwartwordende wasplaatjes . 

Jaren geleden heb ik er een paar in de AWD gevonden, daarna was het jammer maar helaas.

Dit jaar vond ik er een heleboel, en nog wel op verschillende plaatsen ook.

Een wens voor dit najaar ging daarmee in vervulling.

De eersten die ik vond waren piepklein. 

Op de voorgrond is te zien hoe klein ze in het prille begin van hun leven zijn.

Ze groeiden op de oever van een kanaaltje. 

Met enige moeite lukte het mij om de min of meer blauwe achtergrond te krijgen.

Omdat ze hier zo klein waren was het onvermijdelijk om grassen in beeld te krijgen die wellicht een wat rommelige indruk maken.

Het is niet anders.

Dik tevreden liep ik verder. Tot mijn verbazing bleken er nog meer te staan, bovendien iets groter.

Dat gold niet voor dit duo. 

Ik heb geprobeerd het strootje te verwijderen, maar het zat teveel vast aan het zwammetje.

Het boog mee toen ik probeerde het te verwijderen. 

Ik heb het dan ook laten zitten omdat ik niet wilde dat het zwammetje zou knakken.

Mij stoort het overigens niet.

Verschillende stadia.

Zwartwordend wasplaatje (Hygrocybe conica)

Het leek wel of de zwammetjes zich langs het kanaaltje in verschillende, elkaar opvolgende fasen ontwikkelden.

De volgende waren weer wat groter:

Eerst de nog mooi gekleurde variant, ........

....... gevolgd door de laatste fase waaraan dit wasplaatje zijn naam te danken heeft.

Het lijkt zo een flinke zwam, maar hij is maar zo'n 3 cm  hoog.

Bij een ander kanaaltje, een heel eind verwijderd van het eerste, heb ik de volgende beelden gemaakt:

Het zwartwordende wasplaatje, opnieuw in zijn naamgevende fase van ontwikkeling.

Hoe groot kan het contrast in kleuren zijn, afhankelijk van de leeftijd.

De hoed was bij dit wasplaatje al wat omhoog gekruld, waardoor je een blik op de onderzijde kon werpen.

De laagstaande zon zorgde voor het juiste licht.

Ook al heeft deze hoed zijn beste tijd gehad, hij stond er nog mooi genoeg bij om vereeuwigd te worden.