Zuidpier IJmuiden - Vogels

In de maanden januari t/m maart ben ik regelmatig naar de Zuidpier van IJmuiden geweest.

De foto's die ik deze keer laat zien zijn genomen in de periode van 17 februari t/m 22 maart.

Er waren daar niet alleen vogels te zien. 

In het bijzonder aan een goed geluimde jonge grijze zeehond heb ik al eerder aandacht besteed. 

Een verslag van een ontmoeting met een jonge gewone zeehond  is klaar voor publicatie op een passend moment.

Kuifaalscholvers heb ik er bijna iedere keer gezien dat ik er geweest ben.

Een voorbij vliegende sperwer was echter een grote verrassing, ook al gelet op de omgeving.
Ik twijfelde wel tussen een havik en een sperwer.
Volgens een medewerker van waarneming.nl was het vermoedelijk een sperwer.

Als je regelmatig meldingen ziet van een roodhalsfuut hoop je natuurlijk dat je er zelf ook een keer een ziet. 

Mijn geduld werd wel op de proef gesteld, maar uiteindelijk had ik geluk.

Bij een van mijn bezoeken in maart was deze fuut vrijwel de eerste vogel die ik er 's morgens zag, druk bezig met vissen.

Vanzelfsprekend ben je blij als je weer een soort hebt gezien die je nog nooit eerder had gespot.

Drieteenstrandlopers rennen vooral graag - hun naam zegt het al - over het strand langs de waterlijn.

Toch zie je ze ook vaak op de rotsen naar voedsel zoeken.

Steenlopers behoren tot de zeer algemene vogels op en langs de pier.

Als ze er speciaal voor lijken te gaan staan kan ik het niet laten om er weer een foto van te maken.

Deze keer liepen de steenlopers inderdaad op steen, namelijk óp de pier.

Als je zelf over het muurtje aan de zijkant van de pier klimt krijg je een mooi laag standpunt om te fotograferen.

Je zou haast zeggen dat het geen uitdaging meer is om een aalscholver te fotograferen, zo veel zie je er.

Toch moet je je best doen om bijvoorbeeld een mooi vliegbeeld te krijgen.

Vissende aalscholvers zijn boeiend om te volgen.

Het is verbluffend hoe veel vis ze in korte tijd kunnen vangen.

Hier is hij zelf wat minder mooi in beeld maar hij laat wel goed zien wat hij heeft gevangen.

Zeedonderpadden behoren tot hun populairste vangsten.

Hij probeert hier geen vliegende puitaal te vangen.

Het aaltje werd in de lucht gegooid zodat hij het weer zó kon vangen dat hij hem in de juiste positie in zijn snavel kreeg.

Zo lust hij er een heleboel.

In maart kwam de trek goed op gang.

Dit is een deel van een groep eidereenden die voorbij kwam vliegen.

Op diezelfde dag zag ik meer van dit soort groepjes en ook nog enkele zwemmende eidereenden.

De laatste kwamen niet voldoende dicht in de buurt naar mijn zin.

Af en toe zie je rotganzen bij de pier.

Behalve dit tweetal, dat rustig foerageerde langs de waterkant, vlogen er grote groepen 

(bij elkaar wel een paar honderd  ganzen) naar het noorden.

Intussen bleven de kuifaalscholvers maar bezig met het opbouwen van reserves.

Met een sierlijke duik gingen ze op zoek.

Niet alleen de vissers maar ook de aalscholvers hebben niet altijd succes.

En ik maar proberen om de duik mooi vast te leggen.

Het was prettig dat het zonnig en licht was, want dan kunnen de sluitertijden heel kort zijn.

Beet! Deze kuifaalscholver had een zeedonderpad te pakken.

En nog één.

Eindelijk lukte het me ook om bovenstaande actie vast te leggen.

Meestal was ik er net te laat voor, wat overigens toch nog aardige beelden kon opleveren.

Deze plaat laat ik hier zien omdat het de enige keer was dat ik een duidelijke ring zag.

De kuifaalscholvers zullen binnenkort wel weer terug gaan naar bijvoorbeeld IJsland.

Ik kan ze geen ongelijk geven want het is een schitterend land.

Voor de aalscholvers is het natuurlijk veel belangrijker dat er rijke visgronden en prima nestelmogelijkheden zijn.

Nog een laatste duik als afscheid.

Wie weet zien we ze in het najaar weer terug.

De jonge zeehond zal nog even geduld moeten hebben.
Futen en bruine kikkers waren namelijk begin april al volop met hun voorplanting bezig.
Ik kies daarom voor actualiteit.
Als eerste komen futen aan de beurt: