AWD - augustus 2016

In een maandelijks overzicht moet je keuzes maken.

Ik ben regelmatig in de AWD geweest en dat heeft mij veel materiaal opgeleverd.

En nu hoop ik maar dat mijn keuzes in de smaak vallen.

Om te beginnen was  daar bijvoorbeeld een aalscholver. 

Hij zat op zijn gemak bij een kanaaltje en was absoluut niet schuw, in tegenstelling wat je meestal overkomt.

Ik heb deze foto gemaakt met mijn 400 mm lens, bijsnijden was later niet nodig.

Begin augustus trof ik dit reekalfje.

Het hield mij goed in de gaten maar vertrouwde mij blijkbaar, want ik mocht behoorlijk dichtbij komen (ook deze foto is niet bijgesneden).

Ik heb moeder en kind in de eerste helft van augustus vaak samen gezien.

Op een keer sprong een ree vlakbij mij tussen de varens omhoog, blijkbaar  had hij mij pas laat opgemerkt.

Vrijwel tegelijkertijd schoot een haas uit de varens te voorschijn.

Hij bleef lang genoeg op het open veld zitten om mij een foto te laten nemen,  waarna hij  ..... inderdaad .... het hazenpad koos.

Het loont de moeite om af en toe eens  in lage begroeiing te neuzen, op zoek naar interessante insecten.

Zo kwam ik de groene wants op het spoor.

De herfst nadert - waarbij we natuurlijk hopen op aangename omstandigheden en geen winderige, regenachtige tijd - en dat betekent dat spinnen actiever  en meer zichtbaar worden.

Je hoeft niet heel veel moeite te doen om heidewielwebspinnen te vinden want het wemelt ervan.

Om een foto te kunnen maken van een eendagsvlieg heb je beslist een macrolens nodig.

Je kan de vliegen makkelijk vinden want ze belanden nogal eens in het web van een spin.

Iedereen weet natuurlijk dat de lichtcondities een grote rol spelen bij fotografie.

Bij het tweede plaatje liet ik het zonlicht op het vliegje vallen, bij het eerste zorgde ik voor schaduw.

Vlinders mogen in een augustus-overzicht niet ontbreken, maar dat doen ze deze keer grotendeels toch wel.

De keizersmantel is al een keer eerder aan bod gekomen, andere volgen in een eigen vlindereditie.

De distelvlinder vind ik een waardige vertegenwoordiger.

In een vennetje zag ik pijlkruid.

Omdat ze een paar meter van de kant stonden, kon ik er geen mooie macro van maken.

Een bloemetje hoort er toch wel bij, zeker nu parnassia in het vorige blog al geweest is.

Alleen is maar alleen.

Behalve een distelvlinder krijgt daarom ook een dagpauwoog een plaatsje.

Ik zag ze beiden in een veldje met Jacobskruiskruid, waar toen al veel uitgebloeide bloemen stonden.

Een van mijn wensen voor augustus was een damhert of ree op de schaarse heide in de AWD.

De enige die mee wilde werken was een spitser die over de paarse hei rende.

De punten van zijn prille gewei waren rood (alleen met sterke vergroting te zien) alsof hij zojuist een hevig gevecht achter de rug had.

Zo erg was het niet, hij had kortgeleden zijn bastgewei geveegd.

Wellicht wordt dit een minder voorkomend beeld in de AWD.

De rechter heeft op 30 augustus bezwaren tegen het afschieten van damherten niet ontvankelijk verklaard.

Wat je er ook van vindt, het afschieten zal na de bronst weer hervat worden.

Nu kan de "nanny" nog ongestoord op de kalfjes passen.

Even iets luchtigers.

Er is een damhert geweest dat heel kunstig één dropje precies op de puntige stengel van pitrus heeft laten vallen, 

de andere lagen keurig rond de stengel op de grond.

Wat voor plantje of uitgroeisel dit is weet ik niet.

Het ontsproot uit een oude, vermolmde boomstam  en stond daar moederziel alleen in al zijn kwetsbaarheid heel mooi te zijn (vind ik).

Terwijl ik liep te speuren naar vlinders werd ik door wandelaars gewezen op dit (beschadigde) wespennest. 

Zo'n groot nest had ik in het duingebied nog niet eerder gezien.

Ik heb lang getwijfeld of dit een harkwesp of een citroenpendelvlieg is.

Inmiddels is wel duidelijk dat het een citroenpendelvlieg is.

In een verslag over augustus mogen wespenspinnen niet ontbreken.

Dit is een mannetje op zoek naar (of op de vlucht voor) een vrouw.

Deze dame is een minder gangbare variant.

Het is een zespotige in plaats van de meer voorkomende achtpotige wespenspin.

De mannetjes leken wel met mij mee te denken, want ook dit mannetje had een mooie plek uitgekozen om zich te laten bewonderen.

Ook al is deze plaat wat druk en rommelig, bijzonder vind ik hem ook.

Let eens op de schaduwen die op het web vallen, zo zag ik het nog niet eerder.

Augustus is blijkbaar ook de tijd dat naaktslakken zich vermenigvuldigen.

Dit tweetal lag in een innige omstrengeling op een wandelpad van de parkeerplaats bij ingang Panneland.

Veel vogels houden zich rustig in de zomermaanden.

Het is dan onder andere tijd om te ruien, zoals deze rietgors ook deed.

Roodborsttapuiten heb ik vrij vaak gezien, maar slechts een enkele keer kreeg ik een fatsoenlijke kans om een plaatje te maken.

Met heidelibellen ligt dat anders.

Ze zijn met velen, maar ze gaan niet altijd op de plek zitten die je voor hen in gedachten hebt.

Daarnaast wil je ook graag een plaatje dat zich wat onderscheidt.

Of je het zó mooi vindt is opnieuw een kwestie van smaak.

  Boomkikkertjes zijn weliswaar eerder uitgebreid aan bod geweest, ze verdienen toch opnieuw een plaatsje als ze er mooi voor gaan zitten.

Wat is het overigens schrijnend om te zien hoe onder andere bramenstruiken beschadigd worden.

Iedere keer als ik het zie verbaas ik mij weer over de zogenaamde natuurliefhebbers voor wie alles moet wijken om de ultieme foto te kunnen scoren.

Bedachtzaam werd mijn doen en laten bekeken.

Hij had geen haast, nam  rustig de tijd, mijmerend over wat hij voor zich zag.

Een kikkerleven is hoe dan ook al stressvol genoeg.