Afrika - Okavango Delta

Tijdens onze reis door Zuid-Afrika, Zimbabwe en Botswana hebben we veel olifanten gezien.

Zonder te overdrijven kan ik wel zeggen dat het er honderden zijn geweest.

Ook tijdens onze trip de Okavango Delta in speelden zij een belangrijke rol.

Vanuit ons hotel in Maun (Botswana) werden we eerst naar een minihaventje gebracht.

Daar lag een flink aantal mokoro's op ons te wachten.

Mokoro's werden vroeger gemaakt van boomstammen die uitgehold werden.

Omdat het veel bomen kost om ze te maken is men overgestapt op boten van glasvezel.

Die gaan ook nog langer mee dan houten mokoro's.

Met een matras in je rug en een fles water binnen handbereik zit je best comfortabel op een plastic stoeltje in de mokoro,
die voortgedreven wordt door een zgn. poler (m/v).

Ik heb al eerder verteld over nijlpaarden die we op korte afstand passeerden.

Ze besteedden nauwelijks aandacht aan ons.

Onderweg werden olifanten gespot.

We mochten de boot uit om ze beter te kunnen bekijken.

Spannend werd het toen het tweetal met flinke vaart in onze richting stormde.

Het was een schijnaanval, want zij denderden op niet al te grote afstand langs ons.

Ze wilden even laten zien dat zij hier de baas waren.
Echt aanvallen doen ze niet zo snel, intimideren gaat er - normaal gesproken - aan vooraf.

We moesten wel met zijn allen dichtbij elkaar gaan staan.

De rust keerde snel terug.

Het tweetal sjokte rustig naar de moerassige rietvelden waar ze luidruchtig doorheen plonsden.

Het is wel duidelijk hoe hij over ons dacht.

Wij gingen weer onze mokoro in en wilden onze tocht vervolgen.

De olifanten waren echter vrij dicht bij de vaargeul gekomen.

Natuurlijk wil je dan niet verrast worden door overstekende olifanten.

De polers trokken hun schoenen uit en sloegen de schoenzolen tegen elkaar; bovendien maakten ze nog wat  bezwerende geluiden.

Daar hielden de olifanten niet van: ze dropen af.

Door de smalle vaargeulen varend zag je overal prachtige libellen, waaronder libellen met dwarsbanden op de vleugels
(misschien wel bandgrondlibellen)

Er was echter geen mogelijkheid om ze uitgebreid te fotograferen.

Bij onze kampeerplaats gekomen werden de mokoro's uitgeladen en aan land getrokken.

Natuurlijk loop je dan ook wat rond in de omgeving van het kamp.

Daar lag een aantal flinke botten van, jawel, een olifant.

Wat zijn ze groot en zwaar!

Bij deze wervel had ik het idee dat ik bekeken werd: ogen en mond wijd open.

Kwam het door de warmte  (meer dan 40 °C)?

Blijkbaar komen olifanten hier ook nog wel eens een voorouder bezoeken, gelet op de tamelijk verse olifantenmest die naast een wervel lag.

's Middags zaten we in de schaduw toen op enige afstand, aan de andere kant van de vaargeul, twee olifanten opdoemden.

Ze bleven aan die kant en vereerden ons niet met een bezoek.

Rechts op de foto is een flinke termietenheuvel te zien.

Aan het eind van de middag maakten we een bushwalk, waarbij we voornamelijk op afstand wat vogels, olifanten en bavianen zagen.

De zonsondergang was weer schitterend.

Als je goed kijkt zie je silhouetten van olifanten tussen de begroeiing.

Zonsopkomsten zijn óók mooi.

Bijzonder was dat er in dit geval gekraak te horen was dat veroorzaakt werd door zo'n 15 olifanten die via de vaargeul vlakbij het kamp gekomen waren.

En hier zijn ze, jong en oud.

Ze hadden ons natuurlijk ook opgemerkt en besloten verder te lopen.

Af en toe trompetterend liepen ze netjes om ons kamp heen.

Dat gevoegd bij de geluiden van een hyena en een nijlpaard tijdens de nacht geeft je echt het gevoel dat je midden in de natuur van Afrika bent.

Overdag konden we vrijwel niets doen door de hitte. 

Behalve met zwemmen vond ik ook afleiding met plaatjes schieten van libellen.

Hieronder nog twee voorbeelden.

Jammer genoeg waren de bijzondere libellen die ik op de weg naar het kamp toe gezien had hier niet te vinden.

Aan het eind van de middag volgde nog een sundowner mokoro tocht.

Aalscholvers hadden al een geschikte plek voor de avond en nacht gevonden.

De zonsondergang was weer schitterend.

Een passend beeld om een bijzondere trip mee te besluiten.