AWD - Februari 2017

Februari  was - op een korte sneeuwrijke periode na - voor mij een weinig aantrekkelijke maand in de AWD.

Wind, regen en grijze luchten overheersten.

Natuurlijk waren er naast enkele winterse dagen ook dagen met veel zon.

Opmerkelijk genoeg kreeg ik toen soms heel weinig wild te zien, afgezien natuurlijk van damherten.

In deze februari-impressie zullen veel bekende soorten voorkomen.

Een winters plaatje mag natuurlijk niet ontbreken.

Weliswaar was het sneeuwdek al over zijn hoogtepunt heen, een winterse aanblik gaf het wel.

Reeën zorgden echter voor veel mooiere beelden, zoals ik ook in het vorige verslag op mijn blog heb laten zien.

Dit beeld is niet spectaculair maar geeft wel het natuurlijke gedrag van een vos weer.

Kort hiervoor zag ik deze vos met een prooi lopen, vermoedelijk een vogel.

Hier was hij bezig de prooi te begraven.

Betrapt, uiteraard had hij mij gehoord toen ik een wat betere positie probeerde te vinden.

Wegrennen deed hij echter niet.

Grauwe ganzen zie je af en toe in het duingebied.

Twee passanten vlogen luid snaterend voorbij.

Deze wintermaanden is het mij een paar keer overkomen dat ik wintertalingen behoorlijk in beeld kon krijgen.

Meestal zijn ze erg schuw en geven ze je geen kans om een plaatje te maken.

Brilduikers duiken wel vaker op in mijn blog.

Ik vind het prachtige vogels en grijp dan ook iedere kans aan om te proberen er een mooi plaatje van te maken.

Kuifeendjes kan je nauwelijks missen in het waterrijke duingebied.

Je ziet ze het hele jaar door.

Helaas heb ik ze er nog nooit met jongen gezien.

Het is al vaker gezegd, bij de wintermaanden horen overwinterende wilde zwanen.

Hier zijn drie van de vier wilde zwanen te zien die samen in een kanaal in het infiltratiegebied zwommen.

Het riet stond er behoorlijk hoog en het was lastig om de halmen buiten beeld te houden.

Ik had die halmen liever niet op de plaat gehad, maar zo'n pose vind ik desondanks de moeite waard.

Deze sierlijke vogels passen wonderwel in het winterse landschap.

Vlakbij de oever konden ze staan, een ideale plek voor een poetsbeurt.

Even met de vleugels slaan is daarbij een vast onderdeel.

Een beetje uitsnijden en de vogel oogt nog imposanter.

Op een zeker moment hadden ze er genoeg van, ze gingen ervandoor.

Ik heb sindsdien geen wilde zwanen meer gezien.