La Palma

La Palma: zon, terrasjes, lekker eten en een geweldige natuur.

Wat wil je nog meer in de maand januari, wanneer je in Nederland een grote kans hebt op wind, regen en grijze dagen?
Van 12 t/m 19 januari hebben wij van het eiland genoten.

Op de Canarische eilanden  reken je op kanaries.

Die waren er dan ook volop, zeker in de buurt van ons vakantiehuisje.

Naast het terras van het huisje stonden aloë's, om precies te zijn aloë arborescens, uitbundig in bloei.
Daar kwamen Canarische tjiftjaf's (Phylloscopus canariensis) op af.
Ik heb er massa's plaatjes van gemaakt, die later wel een keer in een ander blog zullen opduiken.
Wel lekker om ze van enkele meters afstand rustig te kunnen fotograferen, want erg schuw waren ze niet.

In het zuiden van La Palma  zijn we naar Salinas de Fuencaliente geweest, bassins waarin zout wordt gewonnen in de open lucht.
Een uniek en traditioneel proces dat zelfs door de EU wordt gesubsidieerd.

Er overwinteren diverse vogels, zoals deze mantelmeeuw.
In vroeger tijden was zout zo waardevol dat vaak met zout (= sal) betaald werd.
Het woord salaris is van het woord "sal" afgeleid.

Tot mijn verbazing liepen er bontbekplevieren langs de zoutpannen.
Het witte walletje voor de plevier is gekristalliseerd zeezout.

In bassins waar het zoutgehalte nog niet zo hoog was liep ook een aantal steenlopers, die ik vooral ken van de Zuidpier in IJmuiden.
Jammer was het wel dat flamingo's, die hier ook regelmatig blijken te komen, tijdens ons bezoek elders waren.

Deze vogel is endemisch voor La Palma.
Het is een Berthelot's pieper (Anthus berthelotii).
We hadden het geluk om meerdere exemplaren van behoorlijk dichtbij te kunnen zien.

Valkjes hebben we vaak gezien,maar meestal op afstand.
Toen ik op een dag bezig was kanaries te fotograferen bleek een Canarische torenvalk (Falco canariensis) de hele omgeving, mij incluis, vanuit de veilige hoogte van een palm te bekijken.
Het is trouwens een mannetje (te herkennen aan de grijze kop, vrouwtjes hebben een bruine kop).

Met deze vogels hield het niet op.
In latere blogs zullen alle vogels die voor mooie platen hebben gezorgd de aandacht krijgen die ze verdienen.

Hagedissen horen bij de vaste bewoners van de Canarische eilanden.
Deze flinke jongen, inderdaad een mannetje, luistert naar de welluidende naam Canarische hagedis (Gallotia galloti Palmae).
De talloze stenen muren bieden uitgelezen mogelijkheden om zich indien nodig te verstoppen.
Ze moeten vooral oppassen voor katten, die goede jagers zijn en graag een hagedis pakken.
Het bewijs hebben we twee keer gezien.

Op de stenen en basaltblokken langs de kust  heb je een grote kans een keer krabben te zien.
Dit is een volwassen exemplaar van de rode rotskrab, ook wel klimkrab (Grabsus adscensionis) genoemd.
Volwassen exemplaren zijn prachtig gekleurd, maar de jongere krabben zijn vaak helemaal grijs.
Dat grijs een grotere kans biedt om te overleven hoef ik natuurlijk niet uit te leggen. 

Dit is een eerste impressie van het dierenleven dat wij gezien hebben.
Er zijn echter nog flinke hoeveelheden platen die uitgezocht moeten worden.
Op een passend moment zal ik op deze reis terugkomen en vooral de vogelliefhebbers met een aantal voor hen hopelijk aantrekkelijke platen plezieren.