La Palma - Zon, wind en water

Ook al was het meestal lekker zonnig weer, waaien deed het soms pittig.

In Puerto de Tazacorte (aan de westkust) zagen we op een dag een flinke branding die natuurlijk mijn aandacht trok.

Het strand van dit vulkanische eiland was pikzwart.

Ik vond het prachtig contrasteren met het witte schuim, de golven en de blauwe lucht.

Terwijl ik bezig was om de golven zo mooi mogelijk vast te leggen lette ik te weinig op het water dat het strand op stroomde.

Tot twee keer toe werd ik verrast door het wit schuimende water, waardoor ik er tot over mijn enkels in stond.

Dat betekende schoenen leeg gieten, sokken uitwringen en met natte sokken in natte schoenen verder gaan.

Het stoorde mij niet.

Met tegenlicht ontstond er een heel ander beeld met een sombere, wat dreigende sfeer.

Ook op deze manier sprak het beeld mij erg aan.

Kleurige krabben zijn natuurlijk het meest spectaculair als het licht er op een andere manier op valt.

Toch vond ik de houding mooi genoeg om de rode rotskrab zo te laten zien.

Zo kan het ook.

Het opgedroogde schild is net zo grijs als de grijze omgeving.

Door de rode poten vallen de krabben natuurlijk toch op.

Bij Faro de Fuencaliente op het uiterste zuidpuntje van het eiland liggen de zoutpannen.

Door zonnewarmte te gebruiken produceert men hier zeezout.

Ik heb mij er niet in verdiept waarom er verschillende formaten bassins zijn.

Het verschil in kleur heeft te maken met mineralen die in het water voorkomen en samen met het zout neerslaan.

Ook hier beukte de wind met flinke kracht tegen de kust.

De kracht van de wind was op deze dag, 15 januari, niet te vergelijken met de stormkracht die Nederland op 18 januari teisterde, 

maar het geweld was toch ook hier indrukwekkend.

Nu geen zwart strand, maar zwart vulkanisch gesteente.

Het witte schuim en het blauw van het water en de lucht zorgden voor een panorama waar ik lang naar kan kijken.

Na een aantal relatief rustige rollers kwam er steeds weer een grotere golf die met grote kracht op de rotsen stuksloeg, met een spectaculaire schuimmassa tot gevolg.

Wellicht boeit het niet iedereen maar ik kan absoluut genieten van dit natuurgeweld.

Verder lopend langs de zoutpannen kwamen we bij bassins waar de zoutconcentratie blijkbaar zodanig is dat er nog een soort waterplanten in kan groeien.

Hier liepen enkele bonte strandlopers naar voedsel te zoeken.

Zoals ik al eerder schreef kan je hier soms ook flamingo's en diverse steltlopers verwachten.

Zout kristalliseert soms op stenen wat aardige plaatjes oplevert.

Door de zonnewarmte wordt het zoute water op een zeker moment oververzadigd waardoor kristallisatie plaatsvindt.

Tot slot nog enkele beelden van het hier vlakbij gelegen Playa de Las Cabras.

De wind was krachtig, een fijne waternevel waaide over het strand.

Iedereen kent de kracht van stromend water, bijvoorbeeld van televisiebeelden.

Als je er met je neus bovenop staat krijg je een goede indruk van de  kracht die het water kan hebben als het op de kust beukt.

Het water spatte soms hoog op.

Ik heb nog enkele beelden waarbij het water nog aanzienlijk hoger op de plaat is te zien, maar die beelden vond ik minder mooi.

Als je dan aan het eind van de dag bij het vakantiehuisje op een windstille plek met een koud drankje in de hand nog kunt genieten van de ondergaande zon heb je wel het gevoel dat je vakantie hebt.