Bonaire - Strand 2

Nee, ik heb mij niet vergist. 

Het zijn geen plaatjes van steenlopers bij de Zuidpier.

Ze liepen langs de waterlijn bij "mijn" strandje in Bonaire.

Hier had ik absoluut niet op gerekend.

Of ze daar altijd voorkomen, of ze wellicht eveneens vakantiegangers waren of dat ze op doorreis waren weet ik niet.

Ik vond ze wél mooi.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

De lightbox in Google werkt om een voor mij onduidelijke reden helaas nog steeds niet.

Met Firefox of Internet Explorer lukt het wel.

De steenlopers (Arenaria interpres) liepen vlak voor mij langs, terwijl ik op een steen zat te kijken wat er om mij heen gebeurde.

Er waren een paar vogels bij in een ander verenpak, vrouwtjes of juvenielen.

Deze grijze man schudde zijn veren eens goed op, de andere maakte er een foto van.

Zij krijgen deze keer wat extra aandacht omdat ik ze in IJmuiden meestal niet zo mooi in dit verenpak zie.

Ze liepen dagelijks in een groepje van 5-6 vogels langs de waterlijn naar voedsel te zoeken, absoluut niet schuw.

Nog een laatste plaat van deze prachtige vogels.

Een aangename verrassing kwam voor rekening van een zilverplevier (Pluvialis squatarola).

Er was af en toe ook een mannetje, maar dat bleef op grotere afstand waardoor ik hem niet mooi op de foto kon krijgen.

Gefascineerd keek zij naar de op haar af rollende golven.

Hier kwam ze voor, een aantrekkelijke plek om naar voedsel te zoeken.

Vrijwel dagelijks kwam zij even langs.

Ik moest wel stil blijven zitten, want bij een foute beweging verdween ze onmiddellijk.

Voortdurend was ze op haar hoede.

Ik kon mij niet herinneren dat ik eerder een zilverplevier had gezien.

Deze ontmoetingen zal ik zeker niet vergeten.

De afsluiter van deze post is een schitterende krab die uit de zee tevoorschijn kwam.

Ik had er al een paar gezien, maar die verdwenen snel onder stenen waar ze ook bleven.

Hier zat ik op de eerste rij.

Misschien stoorde hij zich aan mij.

Op hoge poten ging hij parallel aan het strand verder in plaats van het strand op zoals hij vermoedelijk van plan was.

Hij hield mij scherp in de gaten.

Toen ik voorzichtig een andere plek opzocht trok hij zich een stukje terug, gelukkig niet voor lang.

Hij reageerde op iedere beweging van mij.

Ik kon een goede positie vinden, ver genoeg van de krab vandaan om hem niet te verjagen, en dichtbij genoeg om hem goed in beeld te krijgen.

Hier laat hij zich in volle glorie zien, indrukwekkend.

Maar ja, toch weer aan de wandel.

Zat ik hem in de weg?

Hij keek mij nog eens goed aan.

Intimiderend?

Ik gunde hem zijn stukje strand en ben opgestapt.

De volgende keer iets heel anders:

"Zwammen in de woestijn"