Venneperhout 2019

Venneperhout ligt aan de buitenkant van mijn woonplaats Nieuw-Vennep.

Tot nu toe vond ik het een weinig aansprekend natuurgebiedje, dat vooral populair is bij hondenbezitters.
 Vooral een aantal grote zaagbekken bracht daar deze wintermaanden wat verandering in.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

De lightbox in Google werkt om een voor mij onduidelijke reden helaas niet.

Met Firefox of Internet Explorer lukt het wel.

Een tiental grote zaagbekken (Mergus merganser) was in de grootste vaart neergestreken.

Jammer is dat het waterniveau ca. 1 meter lager dan het pad ligt, dus dan moet je er het beste van proberen te maken

 (hoewel je dat natuurlijk altijd probeert).

Tijdens de eerste wandeling in december lieten voornamelijk de vrouwtjes zich behoorlijk zien.

Er verblijft ook minstens één ijsvogel (Alcedo atthis) in dit gebied.

De wand voor oeverzwaluwen is volgens mij geen succes, want ik heb er nog nooit een zwaluw gezien.

De stand van de zon en de achtergrond speelden een rol bij de kleuren, want alle beelden zijn op dezelfde dag gemaakt.

De vrouwtjes overheersten in dit tiental.

Er verblijft ook een aantal torenvalken (Falco tinnunculus) in dit gebied,
meestal vanaf een hoge positie of vanuit de lucht "biddend" speurend naar een prooi.

Hier was hij te laat.

Meestal vliegen ze op het verkeerde moment weg als je ze voorzichtig lopend probeert te benaderen.

Bij wijze van uitzondering was ik nu wel tevreden.

Tijdens een ander bezoek later in december werkten de mannelijke zaagbekken behoorlijk mee.

Een deel van de vrouwen had zich van de anderen afgesplitst, even vrouwen onder elkaar.

Deze mannen zaten er niet mee, het was tenslotte nog geen voorjaar.

De mooie groengekleurde kop was bij het licht van dat moment niet zo groen als ik gehoopt had.

Niet alle vrouwtjes hadden zich afgezonderd.

De zaagbekken waren geen van allen erg druk met zoeken naar voedsel.

Wat later zat het mee:

Op zo'n moment hoop ik altijd.

Je weet dat het niet zo bedoeld is, maar deze houding is er echt één van "Kom in mijn armen mijn liefste".

In de AWD had ik in december ook al grote zaagbekken gezien, 

maar daar ontbrak het mooie licht en werden de plaatjes een stuk minder mooi.

Die zullen mijn decemberoverzicht van de AWD dan ook niet gaan halen.

"Daar gaat zij", de andere kant op.

"It's a man's man's man's world, but ............"

Het leek of ze nu de mannen wel  in verwarring achterliet.

Er waren ook nog andere watervogels, zoals deze krakeend (Mareca strepera).

Krakeenden zijn hier geen passanten, net als kuifeenden, meerkoeten en futen.

Het torenvalkje werkte heel behoorlijk mee.

Het liet mij soms wel een stuk lopen, maar bood mij genoeg kansen.

Net als bij de eerste plaat poseerde hij hier geduldig, zolang ik maar niet opdringerig was.

De volgende keer aandacht voor de meest opvallende bewoners van het Kraansvlak: