In en rond de poel

Dit is nog eens een badscène.

Geen angst voor gluurders, geen gêne, wel volle overgave.

Wie ben ik?

Bezoekers van vogelkijkhutten weten dat je daar vaak uitgelezen mogelijkheden hebt om vogels ongezien te bespieden.

Hieronder laat ik een aantal momenten herleven.

 

Dit merel (Turdus merula) mannetje had het geweldig naar zijn zin (zoals ook bij het eerste plaatje te zien is) en spetterde er zo goed als hij kon op los.

Vol verwachting keek hij in mijn richting, maar applaus kreeg hij niet.

Sijsjes (Spinus spinus) zag ik vanuit hut 2 van DJ te Pas volop, maar in bad gingen ze niet.

Ze beperkten zich tot een acrobatische manier van drinken. 

Het was verbluffend om te zien hoe behendig zij zich aan een stam vasthielden zonder in het water terecht  te komen.

Vinken (Fingrilla coelebs) waren zoals zo vaak ook van de partij.

Het lukte dit mannetje om een fraaie boog spetters te maken.

Pimpelmezen (Cyanistes caeruleus) volgden het voorbeeld van veel andere vogels.  

Stilte voor het gespetter 

Koolmezen (Parus major) zijn er altijd wel, en niet weinig ook. 

Ze lieten zien dat ook zij van een lekker bad houden, ook als het water niet erg warm is. 

Een boomklever (Sitta europaea) had ik nog niet eerder in het water gezien.

Ze zijn meestal te druk met voedsel zoeken.

Zelfs hier had hij iets in zijn snavel. 

Een vreemde eend in de vijver is deze muskuseend (Cairina moschata forma domestica).

Deze eenden soort komt van origine voor in Midden- en Zuid-Amerika, maar is in Europa zonder twijfel gedomesticeerd.

Een tweetal muskuseenden was in een plantsoen bij mij in de buurt neergestreken en was zich uitgebreid aan het wassen en poetsen toen ik ze zag.

Er komen nogal wat verschillende verenpakketten voor waarvan vooral zwart-wit bekend is.

Kenmerkend zijn de rode wratten bij de snavel en ogen.

Ze hadden het duidelijk goed naar hun zin. 

Ik heb deze platen op 15 december gemaakt en de eenden zijn er nog steeds.

Terug naar de vrije natuur en in het bijzonder naar de staartmeesjes die ik zag bij hut 2 van DJ te Pas.

Staartmezen (Aegithalos caudatus) voelden zich ook al tot het water aangetrokken.

Het is weer eens wat anders om deze watervlugge vogeltjes niet in de bomen maar in het water bezig te zien.

Ik heb geen platen kunnen maken van uitbundige spetterpartijen maar zo'n stilleven in het water heeft ook wel wat.

Ze namen er in ieder geval uitgebreid de tijd voor, niet gestoord door andere vogels.

Na even flink uitschudden keek deze parmantige kleine eens onderzoekend om zich heen.

De laatste beelden zijn van een grote bonte specht (Dendrocopos major), die ik eindelijk ook eens in bad zag.

Ik kan mij niet meer herinneren of deze specht alleen kwam om te drinken of dat hij ook nog het water in ging.

Zijn beeltenis weerkaatste mooi in het rimpelloze water.

En daar is hij dan, rechtstreeks uit bad.

Door zijn kop nog iets te draaien zorgde hij voor een wat mij betreft schitterend beeld, 

dat ik dan ook als afsluiter van dit verslagje heb uitgekozen.

De volgende keer laat ik wat beelden zien die ik in de herfst gemaakt heb in het Wandelbos en de Oude Warande in Tilburg.