Ilperveld

 

Op 2 juni heb ik een bezoek gebracht aan een nieuwe observatiehut in het Ilperveld. 

Van René had ik de tip over deze hut gekregen. 

Op zijn blog ( René  ) is te lezen wat hij daar gezien heeft en wat hij erover heeft verteld.

De vogel die op deze dag het best te fotograferen was is de tureluur (Tringa totanus).

De hut ligt op het terrein van de familie Hardebol.

Het bijzondere is dat de hut gebouwd is in een roeiboot.

De roeiboot ligt in een plasje, maar door de droogte was het waterpeil zoveel gezakt dat de boot op het droge was komen te liggen.

Vanuit het toilet - een ongebruikelijke luxe - kon ik deze scholekster (Haematopus ostralegus) fotograferen .

In het plasje was aanvankelijk niet veel bedrijvigheid.

Op afstand waren nijlganzen, fazanten, Canadese ganzen en grutto's te zien.

Enkele bergeenden (Tadorna tadorna) paradeerden door het weiland,

maar kwamen niet dichterbij.

Een paartje tureluurs kwam zoals gezegd regelmatig voedsel zoeken.

Bij de begroeiing achter het weiland werd het ineens onrustig. 

Er streek een blauwe reiger neer, die duidelijk een prooi in zijn snavel had.

Het bleek dat hij buiten ons zicht een klein eendje te pakken had gekregen.

Je weet dat het vaak voorkomt, maar het is natuurlijk geen fijn gezicht.

Het werd nog onrustiger, want niet ver van de reiger landde een buizerd (Buteo buteo).

Je kon verwachten dat er veel consternatie zou zijn, want de weidevogels en ganzen hadden jongen, ook al zag je die niet allemaal.

Het leek dat de buizerd alleen maar rustig alles zat te observeren, 

maar toen hij opvloog bleek ook hij een pulletje te pakken hebben.

Helaas waren de vliegbeelden onscherp.

Grote Canadese ganzen (Branta canadensis) hadden jongen, heel veel jongen.

Er waren meerdere paartjes, 

dus ik overdrijf niet dat het er soms tientallen kleine ganzen te zien waren.

Twee volwassen vogels kwamen even wat drinken bij de plas voor de hut.

Sommige al behoorlijk uit de kluiten gewassen jongen kwamen in de modder bij de plas naar voedsel zoeken.

De kleinste pullen die er liepen bleven wat meer op afstand.

De gansjes waggelden over de modder en zakten er soms zo ver in dat er geen poot meer te zien was.

Ik had gehoopt op meer activiteit in het water,

 maar ik moest voornamelijk tevreden zijn met de tureluurs, waar ik ook geen bezwaar tegen had.

Ik denk dat er minstens twee paartjes geweest zijn.

In ieder geval zorgden ze ervoor dat ik genoeg kansen kreeg om ze te vereeuwigen.

Zonder te croppen kon ik deze plaat maken.

Fotografisch gezien deugt deze plaat niet, want rechts had er veel meer ruimte moeten zijn.

Ik plaats hem toch om te laten zien hoe snel de pullen zich soms verplaatsten.

Ik mocht al blij zijn dat hij niet half op de plaat was gekomen.

Grutto's waren voortdurend te zien, maar bleven voornamelijk op een wat grotere afstand dan ik prettig vond.

Kleine vogeltjes waren er ook, zoals kneutjes en deze witte kwikstaart (Motacilla alba).

Maar zoals ik al eerder schreef trokken de tureluurs de meeste aandacht.

Ik zie ze niet zo erg vaak, dus ik vond het wel prima zo.

Voor de variatie had ik het echter wel prettiger gevonden er als wat meer weidevogels bij het plasje gekomen waren. 

Kieviten, grutto's, scholeksters, ze waren er allemaal maar ze bleven op afstand.

Bij de hut hoorde een toilet, allemaal op dezelfde roeiboot. 

In het toilet bleek een nest van een boerenzwaluw te zijn.

Door een hartvormige opening in de achterwand kon de zwaluw naar binnen vliegen.

Met mijn mobiel kon ik de volgende plaat maken:

Met mijn camera zou dat nooit gelukt zijn.

Met behulp van de stand lifeview op mijn camera kon ik een foto van de zwaluw op het nest maken, waarbij de zwaluw mij niet kon zien.

Een mooi besluit van deze post.