AWD - Afscheid van juni

De laatste week van juni was vooral de week van de jonge damhertjes. 

Ze krijgen in dit blog dan ook volop aandacht. Maar er was meer, zoals wel zal blijken.

Sommige gebieden zijn enigszins rood gekleurd door zuring. 

Het panorama van de bovenstaande foto  krijg je te zien als je vanuit ingang De Zilk de duinen in gaat.

 Als je het treft kan je grasmussen van dichtbij zien.

Konijnen weten zich in de AWD  uitstekend te redden, ondanks de aanwezigheid van vossen en roofvogels.

Grappig is wel dat sommige konijntjes denken dat ze niet te zien zijn als ze zich achter grassprieten verstoppen. Wat dat betreft verschillen ze niet van kleine kinderen die denken dat ze verstopt zijn als ze bijvoorbeeld hun hoofd ergens achter houden terwijl de rest van hun lichaam nog duidelijk te zien is.

 Gelet op het aantal kleine konijntjes hoeven we ons over de konijnen geen zorgen te maken.

Het is wel oppassen voor roofvogels. Ik zag dat een kleine konijntje gegrepen werd door een havik.

Als je aan het eind van de middag of het begin van de avond in het duin bent op een zonnige dag is het genieten,
bijvoorbeeld van deze hinde met twee kalfjes.

De kalfjes rennen wat af. Ze verstoppen zich lang niet altijd als er mensen in de buurt zijn.

Dit kalfje zagen wij op tijd. Soms liggen ze zo goed verstopt dat je er op minder dan twee meter vanaf bent zonder ze te zien. 

Je schrikt je rot als ze er dan plotseling vandoor gaan.

Op het open veld van Middenveld zagen we deze hinden met drie kalfjes. 
Een ervan is boven grotendeels verscholen achter de tweede hinde van links.

 

De kalfjes voelden zich veilig en speelden met elkaar. 
Af en toe sprongen ze zoals je ook wel bij lammetjes en kleine geitjes ziet.

 Een bijzondere combinatie: de moeder is veel donkerder dan haar kind.

 's Morgens vroeg was het soms zonnig, maar deze ochtend was het vooral bewolkt. 

De hinden en het kalfje liepen langs een kanaaltje dat vlak bij de ingang Oase begint, aanvankelijk zonder mij te zien.

Deze haas was opnieuw een verrassing. Ongeveer een week eerder had ik al twee hazen in de buurt van het Middenveld gezien, nu opnieuw.

 Deze jonge hindes keken mij belangstellend aan.

Moeder en kind voelden zich blijkbaar op hun gemak, midden op het open veld van het Middenveld. Geen enkele dekking.

Ik zag dat dit donkere kalf zich langzaam door zijn poten liet zakken en achter wat struiken ging liggen. 
Toen ik wat te dichtbij kwam ging hij er razendsnel vandoor. De opname is niet helemaal scherp, de belichtingstijd toch 1/500 seconde. 
Wat zijn ze snel!

Wat een vertederend beeld. 

Het lijkt op een kusje in de hals, maar bij deze stoere herten zal het wel iets anders betekenen. Werd er een teek verwijderd?

Dit kalfje lag te slapen in een zeer rustig gebied.

Het drukte zich plat tegen de grond toen ze mij gehoord of geroken had.

 Plotseling ging het kopje omhoog. Ze keek mij nog even aan en was toen in een oogwenk verdwenen.

 Dit parmantige hertje zag ik in het duingebied tussen de ingangen Panneland en Oase.

Even later werd het kalfje geheel afgeschermd door 5 volwassen hindes. Als je goed kijkt zie je kopje van het kalf. 
Ze waren erg waakzaam. Let bijvoorbeeld maar eens op de stand van de oren.

Daarna vond de kleine het te spannend worden met een fotograaf in de buurt. Zij rende weg, gevolgd door de volwassen dieren.


Als je rustig door het duingebied dwaalt zijn er volop kansen om de kalfjes te zien. 
Soms op grote afstand, soms zo dichtbij dat je er door opgeschrikt wordt omdat ze zo goed verscholen liggen. 
De meesten zijn inmiddels al zo groot dat ze hun moeder volgen en zich niet meer hoeven te verstoppen.

Opnieuw een lang blog, maar vrijwel onvermijdelijk als er zoveel te zien is :)

AWD - Hazen

In de weilanden vlakbij ingang Panneland van de AWD zie je af en toe hazen.


Begin juni zag ik een viertal hazen die een nummertje stoeien en rennen ten beste gaven.


De eenzame haas hiernaast was niet eenzaam, maar zat te kijken naar een tweetal andere.

 Toen kwam er plotseling actie:

 Even later voegde een vierde haas zich bij de anderen:

De linkerhaas neemt even afstand, de rechter kijkt toe.

 En de andere twee? De bedoelingen van de tweede van links lijken duidelijk.

Even pauze.
Hoe moet je dít nu uitleggen?

Houden er twee de rechterkant in de gaten en de andere twee de linkerkant?

Is de haas aan de linkerkant van de foto boos en legt de haas aan de rechterkant de andere twee uit wat er aan de hand is?

Misschien bespreken de drie rechts hoe ze het spel gaan spelen.

Plotseling is er weer volop beweging, waarbij de linkerhaas nog  niets door lijkt te hebben.

De vier volgende afbeeldingen heb ik in klein formaat opgenomen omdat ze niet helemaal scherp zijn. De acties zijn echter op deze manier wel leuk genoeg om ze te laten zien, denk ik.
Niet dubbelklikken dus :)

Het zijn eigenlijk net-niet opnames.

 

Zoals zo vaak gaat het ongetwijfeld weer om een vrouwtje. 

Het is een geduw van jewelste, en dat met zo'n hoge snelheid.

 Na een scherpe bocht naar links gaat de race onverminderd door, met aanvankelijk weinig krachtsverschil tussen de drie volgers.

 Hoe zal het aflopen? Kan het vrouwtje de mannen van zich afschudden?

Wie heeft de langste adem?

 Er lijkt er één af te vallen. Kan hij nog terugkomen? De voorsprong van de koploper  is al wat geslonken, zij voelt de hete adem van de jagers al.

Zo te zien is er één man die de strijd gaat winnen. Hij heeft al contact gemaakt. Laten de twee concurrenten dat toe? 

Maar waarom ging het vrouwtje er vandoor? Was het voor haar een selectiemethode om de voor haar aantrekkelijkste man te krijgen? 

Of wilde ze helemaal geen vurige aanbidders?

Helaas, de hazen vonden een weg naar een ander weiland en ik verloor ze uit het zicht.

 Fascinerend was het wel om te zien hoe snel en wendbaar ze zijn. 

Tegelijkertijd valt het dan niet mee om ze zo in beeld te krijgen als je graag wilt.

AWD - Van ree tot rietorchis

Reeën horen tot de vaste bewoners van de AWD. In de afgelopen weken heb ik ze regelmatig gezien en daarvan wil ik hier een aantal momenten laten zien. De meeste opnamen zijn  's morgens vroeg tussen 6 en 7 uur gemaakt. Alleen de hierboven staande is tegen het eind van de middag gemaakt (ook tussen 6 en 7 uur).

 Deze reebok lag goed verscholen in een holte in het hoge gras, aan de rand van het bos.

Een paar tellen later - toen hij mij gezien had en het niet vertrouwde - was hij opgesprongen en keek mij onderzoekend aan.

De bokken zijn al bijna klaar voor de komende bronstperiode in juli.

Ook reebokken hebben wel eens jeuk. 

Hun vacht is de laatste weken steeds mooier roestbruin geworden en dat is vooral in de vroege ochtend- en late middagzon te zien.

Hij keek mij nog eens aan en besloot toch verder te gaan. Heel erg schuw was hij niet, maar hij hield wel graag een beetje afstand.

De kleur van de vacht is in de schaduw veel donkerder dan in het zonlicht.
Het gewei steekt er wel mooi bij af.

De reebok nam rustig de tijd om te kijken of ik een bedreiging voor hem vormde.

Op het open veld is natuurlijk nog beter te zien wat een prachtig dier het is. Even later ging hij er vandoor.

Natuurlijk hoopte ik dat ik een reegeit met een kalfje zou tegenkomen. Ik moet nog steeds tevreden zijn met het kalfje dat ik een aantal weken geleden gezien heb. 

Dat was een absoluut topmoment.

 Behoedzaam kwam ze uit het bos tevoorschijn.

 Ze stak vervolgens de open vlakte over............

.......... en verdween aan de andere kant uit beeld.

Grote bonte spechten zijn algemeen in de AWD. Vrijwel iedere keer als ik er ben hoor en zie ik ze wel.


De ene keer zijn ze beter te zien dan de andere.

Deze vogel vloog in relatief open veld naar begroeiing waar hij meestal goed te zien was, helaas iets te ver weg.

 


Het ene moment hield hij de omgeving goed in de gaten, het andere keek hij 
onderzoekend naar de stam.

Af en toe verdween zijn snavel in de stam, maar dat leverde geen mooie foto's  op.

De koeien in de AWD zijn opvallend schoon vergeleken met koeien in weilanden. 

Deze koeien hebben het wel getroffen met hun permanente buitenleven. 
Hun vacht wordt in de winter een stuk dichter, waardoor ze ook 's winters in de AWD kunnen blijven.

Ik had tijdens eerdere zwerftochten al enkele keren een "eenzaam" kalfje gezien. Deze keer waren moeder en kind samen.

In Nederland behoort de rietorchis tot de wettelijk beschermde planten.

De rietorchis groeit op niet te voedselrijke, natte grond met een basische invloed, hetzij van het grondwater, hetzij van de bodem zelf. Hij komt voor in veel verschillende biotopen zoals weilanden, kleiputten, bosopslag en moerassen.

Het is een lage, overblijvende plant. De bloeiwijze is een aar van maximaal 15 cm. De bloemen zijn tweezijdig symmetrisch. De kleur ervan is rozerood tot paars. De lip bestaat uit drie middenlobben of is gaafrandig en heeft donkerrode stippen of streepjes. De zijslippen wijzen omhoog.

 Juni is de tijd van de rietorchis. 

 Ik vind het jammer dat je ze de laatste jaren in de AWD minder ziet dan enkele jaren geleden.