AWD - Terugblik

Soms dwaal je lange tijd door het duingebied zonder veel bijzondere ontmoetingen.

Soms wacht je lang op een bepaalde plek, soms met en soms zonder succes.

Soms tref je het en heb je onverwachte ontmoetingen.

Maar het gebeurt eigenlijk nooit dat ik de natuur in trek zonder dat ik iets bijzonders zie.

Een samenvatting van een aantal ontmoetingen gedurende de laatste weken.

Roerdompen zijn wat mystieke, schuwe vogels.

Ik heb al eerder in mijn blog laten zien dat ik deze winter verwend ben met waarnemingen van de roerdomp.

Deze roerdomp stak snel een stroompje over en verdween vervolgens in het riet,
 zonder zich nog een keer te vertonen.
De waakzame kraaien zie je veel, maar weinig op foto's. Ze zijn behoorlijk schuw.

Dit wilde vosje genoot van de zon.
Op de een of andere manier kreeg hij mij toch in de gaten, en weg was hij.

Een buizerd is in de AWD moeilijk te fotograferen. Met wat croppen kreeg ik dit beeld.

Met deze buizerd had ik wat meer geluk, al had ik liever wat minder halmen van het riet in beeld gehad.

Tja, geen takken of halmen ervoor, maar wel heel erg veel op de achtergrond.

Deze buizerd bleef tamelijk lang zitten. Met wat croppen kreeg ik dit resultaat.

 Opnieuw een klapekster, opnieuw gecropt, maar wel een aangename waarneming.

Eindelijk, het mannelijke nonnetje, dat in gezelschap was van 4 vrouwtjes.

Ze waren bijzonder schuw; ze zaten vaak achter een rietkraag verscholen.

Dit is geen topopname, ook weer gecropt om hinderlijk riet buiten beeld te houden.

Ik was heel blij met het moment.

Wintertalingen, je hoort ze veel, je ziet ze veel. Maar meestal op vrij grote afstand.

Ze vliegen erg snel op, zoals deze groep ook deed.

 De blauwe reiger had soms wat moeite zich staande te houden in de vrij stevige wind.

Hij kreeg na enige tijd genoeg van mijn gezelschap.

Voor velen van jullie zal het gehalte aan takken te hoog zijn.
Met croppen kreeg ik dit beeld van de torenvalk, dat ik mooi genoeg vind om hier te laten zien.

Geen takken, wel gecropt.

Opnieuw gecropt. Natuurlijk hoop ik op een moment dat ik de torenvalk van dichterbij kan fotograferen. 

Wilde zwanen zijn er nog steeds. Deze keer iets anders in beeld (en niet gecropt).

Ze vlogen met zijn tweeën naar mij toe, ........

 .... en daarna langs mij. Het was een hele klus om de in mijn ogen mooiste foto's uit te kiezen.

Tot besluit:

Afscheid van de maand februari.

Laat de lente nu maar komen.