AWD - januari 2016 deel 1

Normaal gesproken maak ik een overzicht met de mooiste en/of meest bijzondere beelden van een maand.

Januari heeft tot nu toe al zo veel te bieden dat ik besloten heb om er twee overzichten aan te wijden.

De eerste twee weken, waar het nu over zal gaan, kenmerkten zich in het westen van Nederland door enkele zonnige dagen,
die afgewisseld werden door veel dagen met wind en regen. 

Aan de hand van de beelden die ik nu laat zien kan dus de volledig verkeerde indruk ontstaan dat het twee prachtige weken waren.

Grote zaagbekken zijn al een aantal weken ruim vertegenwoordigd in de AWD.

Bovenstaande opname is gemaakt op een vroege ochtend, toen de zon nog maar net op was.

Daardoor hebben de buik en borst van de vogel de boterkleurige tint gekregen.

Knobbelzwanen behoren tot de vaste bewoners.

Bij wijze van uitzondering zwom er een alleen.

Kraaien duiken niet zo vaak in een blog op.

Daar zorgen ze ook zelf voor omdat ze vaak moeilijk te benaderen zijn.

Deze kraai werkte mee en bleef lange tijd in een struik naast mijn pad zitten.
 

De gele kwikstaart had ik graag van wat dichterbij gefotografeerd.

Omdat ik hem zelden goed kan fotograferen krijgt hij deze keer toch een plek omdat ik het een mooie waarneming van een wintergast vind.

Dit jonge damhert is gezegend met een vlotte stoelgang.

Terwijl hij van de duindoorns snoept komen de onbruikbare bestanddelen er bij wijze van spreken direct weer uit.

Kuifeendjes zijn ook stamgasten in de AWD.  Ze horen bij het "meubilair".

Deze keer zijn de mannen aan de beurt.

Mevrouw grote zaagbek had hier de wind mee.

Jammer, haar kapsel raakte er wel van in de war. Vrouwen zijn daar meestal niet blij mee.

Knobbelzwanen zijn vaak behoorlijk benaderbaar.

Dat gold ook voor deze jonge vogel, die druk aan het foerageren was.

Bij de eerste foto stond de witbalans op zonnig, bij de tweede op neutraal (AWB).

Wat is mooier?

Naar mijn mening geeft de tweede foto de werkelijkheid het best weer.

Voor de verandering eens een vos die niet in de omgeving van het overbekende ontmoetingspunt van de rugzakvossen rondhing.

Omgeven door takken lag hij lekker in de zon. 

Het kostte wel wat moeite om een plaatje te maken waarop zijn kop niet verscholen ging achter takken.

Wilde zwanen horen bij de vertrouwde wintergasten in de AWD.

Ze waren zich op hun gemak aan het opknappen toen hun aandacht ergens door getrokken werd.

Ze gingen even later op de wieken.

Ik had gezien dat ze niet veel verder weer landden.

Tot mijn geluk hadden ze een gunstige plek op het land uitgekozen.

Ik mocht tamelijk dichtbij komen, waardoor ik o.a. deze foto heb kunnen maken.

Alweer een vos die aan mensen gewend is.

De vos was alleen, ik was alleen.

Zij zat lekker in het zonnetje te dommelen.

Als je de reputatie hebt rugzakvos te zijn, dan kom je vanzelfsprekend even kijken of er iets te halen is.

Dat was er niet.

Ze leek mij enigszins verwijtend aan te kijken.

Toen er een andere bezoeker dichterbij kwam, werd haar aandacht onmiddellijk getrokken.

Voor mij tijd om verder te gaan.

Aan de overkant van een kanaaltje, in het voor ons verboden gebied, lag deze vos lekker in het zonnetje.

Ik ging tegenover haar zitten, met het water tussen ons.

Ik was benieuwd hoe ze zou reageren als ze het geknisper hoorde wanneer ik mijn pakje brood zou openmaken.

Zou ze in het water springen en naar mij toekomen?

Jammer genoeg deed ze dat niet, hoewel het leek dat het haar moeite kostte.

Ze liep namelijk wel naar de uiterste rand van de oever, waar ze naar mij bleef staan kijken.

Misschien had ze door dat ze toch niets zou krijgen.

Blijkbaar zag ze toen in de verte iets wat haar meer interesseerde, want ze liep weg, op drie poten.

Op de foto is te zien dat ze niet op haar linkerachterpoot stond.

Tussen een aantal meerkoeten zwom een eenzame krooneend.

Hij schreeuwde niet, maar geeuwde uitgebreid.

Met deze foto van een krooneend sluit ik deel 1 af.

In deel 2 zullen zeker beelden komen die aan de winter doen denken, ook al hebben wij daar in West-Nederland veel minder van meegekregen dan in andere delen van het land.