Zuidpier - februari 2016

In februari ben ik twee keer naar de Zuidpier van IJmuiden geweest. 

De omstandigheden leken beide keren vooraf goed. 

Bovendien waren er op waarneming.nl enkele interessante meldingen gedaan.

Het eerste bezoek was op 12 februari.

Het zou een mooie ochtend moeten worden, maar de zon liet het grotendeels afweten. 

Dat was een tegenvaller want nu kon ik niet steeds de sluitertijden gebruiken die ik wilde.

Vlak na de "knik" in de pier zag ik een middelste zaagbek (vrouwtje).

Helaas wat ver weg, maar voor mij was het de eerste keer dat ik er een zag.

Kortom, een welkome waarneming.

Gewone zeehonden hadden het die dag goed naar hun zin. 

Regelmatig zag ik een kop boven water verschijnen. 

Beter dan wat op de foto te zien is werd het niet.

Op de rotsblokken zat een groepje paarse strandlopers.

Deze zat het dichtste bij.

Steenlopers zie je hier eigenlijk altijd wel.

Ik was niet van plan er een te fotograferen, maar deze ging er speciaal voor staan.

Hier was ik wel voor gekomen: een kuifaalscholver.

De foto waar ik deze keer mee ben begonnen is ook van een kuifaalscholver, maar die foto is genomen op 17 februari.

Kuifaalscholvers zijn tamelijk zeldzame vogels in Nederland, dus dan ben je altijd blij als je er een ziet.

Gewone aalscholvers behoren tot de vaste bevolking van de pier en omgeving.

Het zijn buitengewone vissers.
Dat werd door deze aalscholver nog eens duidelijk gemaakt.
Het lijkt erop dat hij een zeedonderpad te pakken had.

De kop moet het eerst naar binnen.
De vis wordt daartoe in de lucht gegooid.
Ook al laat de scherpte van de foto te wensen over, het moment wilde ik toch laten zien.

Op 17 februari had ik over zonlicht niet te klagen.
Integendeel, wat minder was ook goed geweest.
Door onder te belichten heb ik geprobeerd niet teveel last te krijgen van het  licht.
Foto's maken viel soms niet mee want het was behoorlijk fris.
Met verstijfde, bijna gevoelloze vingers fotograferen vind ik lastig.

In de haven van Seaport Marina zat een mantelmeeuw zich wat uit te rekken op een dukdalf.

Ik moest opnieuw tot voorbij de knik lopen om weer wat interessants te zien.
Het begon opnieuw met een zeehond op afstand, maar ik kon mij vooral amuseren met een vissende kuifaalscholver.
Ik heb daar veel foto's van gemaakt, waarvan ik er enkele aan het eind van dit blog zal laten zien.
Het merendeel moet nog uitgezocht worden.

Toen ik wat verscholen achter een rotsblok stond was er plotseling een oeverpieper vlakbij mij gekomen.
Andere pogingen om er een te fotograferen hadden nog niet het gewenste resultaat opgeleverd.
Deze kwam mij verrassen, terwijl ik naar de kuifaalscholver stond te kijken.

Drieteenstrandlopers zie je niet alleen op het strand.
Deze liep op de rotsblokken vlakbij het water.

Aan de andere kant van de pier had een drieteentje een rustplek gevonden, lekker uit de wind.

En toen, te midden van een aantal brilduikers, zag ik plotseling een ijseend.
Hier had ik vooraf op gehoopt.
Helaas wat ver weg (dus onvermijdelijk croppen) maar het was wel voor het eerst dat ik er een zag.
Even leek het erop dat hij mijn kant op kwam zwemmen, maar om een onverklaarbare reden ging hij weer terug,
en zwom met de brilduikers steeds verder van de pier weg.

En dan tot besluit van deze dag de hoofdrolspeler die mij zeker drie kwartier heeft bezig gehouden.
Wat een visser!

Hier laat hij een van zijn vangsten zien.
In de tijd dat ik er was had hij regelmatig een vis te pakken.

Hij heeft me flink beziggehouden, want ik wilde graag scherpe foto's van zijn duikpogingen en van het resultaat ervan.
Als alles uitgezocht is kom ik vast nog wel met nieuwe beelden.
Maar eerst zal ik laten zien wat ik op een winterse dag bij Vogelplaats Starrevaart heb gezien.