Vogelplas Starrevaart

In de Vlietplas vlakbij Leidschendam was in de eerste helft van februari regelmatig een ijsduiker gezien en gefotografeerd. 

Dat wilde ik ook wel eens meemaken.

Bovendien ligt Vogelplas Starrevaart daar niet ver vandaan.

Daar was ik ook nog nooit geweest.

Ik zou zo twee vliegen in één klap kunnen slaan.

Op 16 februari ben ik daarheen gegaan. Een frisse, zonnige winterdag.
Mijn auto heb ik op de parkeerplaats bij de Vogelplas geparkeerd en daarna ben ik naar de Vlietplas gelopen.

Geen ijsduiker te bekennen, ook geen kuifduiker, maar gelukkig was ik niet voor niets gekomen.

Er lag op veel plaatsen een dun laagje ijs.
Ik hoopte dat er ook vogels zich op het ijs durfden te wagen

Dit waterhoentje durfde er wel op.

Het was echter behoorlijk glad. Hij gleed uit en riep luidkeels om zijn moeder.

In de Vliet waarlangs ik terugliep zwom een paartje futen tussen het ijs.

Ze doken regelmatig onder, jagend op vis.

Toen ik er was hadden ze geen succes.

Zoals zo vaak zwommen er overal meerkoeten.

Ook de meerkoeten deden mij een plezier om zo goed en kwaad als het ging over het ijs te lopen.
Soms zakten ze erdoor, soms gleden ze uit.

Ze maakten optimaal gebruik van hun vleugels.
Zonder vleugels zouden ze vele malen onderuit gegaan zijn.

Teruggekomen bij de parkeerplaats ben ik direct doorgelopen naar de vogelobservatiehut.

Van daaruit zag ik niet alleen dat de plas voor een groot deel dichtgevroren was, maar bovendien dat er kieviten op het ijs stonden.

Dat was nieuw voor mij.

Ze waren er in groten getale.

Ook al overwinteren ze tegenwoordig vaak in Nederland, 

verrassend vond ik het toch wel dat ze op het ijs stonden in plaats van in een weiland of op een akker.

Ook bergeenden voelden zich hier thuis.

Rond een mini eilandje was er behalve ijs ook nog genoeg open water waar ze konden staan en zwemmen.

Tussen al die kieviten stond zelfs een grutto.

Ik zou trouwens graag wat grotere beelden laten zien, maar de vogels zaten iets te ver weg naar mijn zin.

Behalve op het ijs zaten de kieviten ook graag op paaltjes.

Ik heb mij een tijdje bezig gehouden met het maken van beelden van de landing of de start bij het opvliegen.

Ze maakten hier een geslaagde landing, zonder glijpartijen.

Nonnetjes zwommen aanvankelijk op zo'n grote afstand van de hut dat foto's maken geen zin  had.

Tot mijn plezier kwamen ze echter in de richting van de hut gezwommen.

Ik heb dit beeld weliswaar ook moeten croppen, maar het nonnetje is in ieder geval duidelijk herkenbaar.

Hiermee was ik al dik tevreden, want een nonnetje fotograferen was weer een van mijn wensen voor deze wintermaanden.

Meestal zwommen er hele armada's smienten om dit nonnetje heen.

Een foto maken van het nonnetje met de twee vrouwtjes die hem vergezelden zat er niet in.

Het begin is er, nu nog graag wat foto's van dichterbij.

Brilduikers lieten zich uitgebreid bewonderen.

Hier maakt het vrouwtje zich klaar voor een duik.

Daar gaat zij, op zoek naar wat lekkers.

Een paartje pijlstaarteenden, een tweede zeer welkome verrassing op deze dag.

Het mannetje zwom wat heen en weer, terwijl de kieviten een rustpauze op het ijs namen.

Veel ganzen geloofden het wel. Ze trokken verder.

Mijn eerste kennismaking met de Vlietplas en Vogelplas Starrevaart is mij uitstekend bevallen.

Ik heb weliswaar niet de soorten gezien waar ik van tevoren op gehoopt had, maar wat ervoor in de plaats kwam was een uitstekend alternatief.

Daarnaast heb ik toch ook nog wat winterbeelden kunnen maken.

Dat laatste zal niet zo snel herhaald worden.