Achterhoek juni 2018

In juni ben ik een weekje met mijn vrouw in de Achterhoek en omgeving geweest.

Over het uitstapje naar Biotop Wildpark Anholter Schweiz in Isselburg zal ik tzt nog een fotoverslag op mijn blog zetten.

We hebben een aantal wandelingen in vooral de omgeving van Winterswijk gemaakt.

Op één van deze tochten zagen we deze torenvalk.

Even hiervoor had hij een muis gevangen en verorberd.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.
Als de lightbox in Google niet werkt, helpt het om Firefox te downloaden en dan mijn blog te bekijken.
De lightbox werkt daar wel.

Zo te zien smaakte de muis opperbest.
Ik heb uiteraard een hele serie hiervan gemaakt, maar ik beperk mij tot een tweetal platen.

Zo liet hij zijn vangst nog een keer in volle glorie zien.

Door een vriendelijke boer werden wij op de opening van een torenvalkennest gewezen.

Nadat we een korte tijd hadden staan wachten kwam er een valk uit tevoorschijn.

We zijn er niet lang gebleven, want het begon zowaar te regenen.

Dat maakten we deze maand niet zo vaak mee.

Het was een aantrekkelijke omgeving voor vlinders.

De gehakkelde aurelia (Polygonia c-album) is daar een mooi voorbeeld van. 

We wilden een wandeling door het Korenburgerveen maken via een gemarkeerde route.

In de beschrijving van de route werd ons aangeraden laarzen aan te trekken omdat het nogal drassig kon zijn. 

Het was echter lange tijd droog geweest, dus we namen de gok om geen laarzen mee te nemen.

Gelukkig maar, het was er kurkdroog, zodat we ons een paar zweetvoeten hebben bespaard.

Koevinkjes ( Aphantopus hyperantus) zie ik in de kuststreek maar af en toe, hier waren ze veel overvloediger.

Er groeide veel dopheide, waarbij ik aanneem dat dit de gewone dopheide (Erica tetralix) is.

Op deze heide kan je heideblauwtjes (Pleibeius argus) verwachten.

Die waren er dan ook in groten getale, vooral mannetjes.

De vrouwtjes zijn heel anders gekleurd.

Samen vormden ze wel een kleurig setje, hier druk (nou ja.....) bezig met het zorg dragen voor een toekomstig nageslacht.
Veel actie zie je dan niet, een vlinderparing is maar een slome bedoening.

Een enkel ander blauwtje, zoals dit boomblauwtje (Celastrina argiolus), mengde zich tussen de heideblauwtjes.

Zoals goed te zien is kan je ze makkelijk van elkaar onderscheiden.

Grote dikkopjes (Ochlodus faunus) hebben we in de Achterhoek veel gezien.

Hoewel ze een goed ontwikkeld talent hebben om - uit fotografisch oogpunt - de meest onmogelijke plaatsen op te zoeken,
is het met wat volhouden toch wel gelukt om ze behoorlijk op de plaat te zetten.

Een mooie, kleurige vlinder is het landkaartje (Araschnia levana) die we tijdens verschillende wandelingen zagen.

In een poel zagen we, hoe kan het ook anders, poelkikkers (Pelophylax lessonae).
Althans, dat denk ik.
Ze behoren tot de groene kikkers, samen met de bastaardkikker en de meerkikker.
Nu blijken ze buitengewoon moeilijk van elkaar te onderscheiden te zijn.
Alleen aan de hand van een foto kan je nauwelijks zeker zijn.
Het toeval wil echter dat ze in de Achterhoek veel voorkomen, dus daar heb ik mij door laten leiden.
Bij twijfel adviseert men echter de naam groene kikker.

Toen de onrust na onze komst weer was verdwenen durfden de kikkers weer op een waterlelieblad te klimmen.

Sommige durfals kwamen zelfs heel dichtbij, tot minder dan een meter afstand.

Het laatste beeld van deze dag was van een roodborsttapuit, die er eens even goed voor was gaan zitten.

De laatste wandeling was op  landgoed Velhorst en omgeving.
De wandeling viel aanvankelijk wat tegen omdat we voornamelijk bos zagen waarin nauwelijks iets van fauna te zien was.
De rust en de omgeving zelf waren vanzelfsprekend ook wat waard, maar we hadden ook andere verwachtingen.
Grote dikkopjes zorgden op een zonnige plek voor afleiding.

Zij waren niet de enige bezoekers van de distels.

Het was wel dringen om een plek te vinden die goede kansen bood om nectar te tanken.

Nog een laatste omdat hij er mooi op staat.

De wandeling was sneller voorbij dan verwacht, dus we besloten om er nog een stuk aan vast te knopen.

De beste keuze van de dag!

Bij een zijtak van de Berkel zagen we een groot aantal weidebeekjuffers (Calopteryx splendens).

Dat was nou net een soort die ik al langere tijd gezocht had, maar nog nooit gevonden had.

Er waren er heel wat die niet op een goede plek zaten, maar hier had ik veel geluk mee.

Schitterend, zo wilde ik het graag een keer zien.

Het was tamelijk winderig, maar met wat geduld kom je heel ver, zeker als de juffers meewerken.
De vrouwtjes hielden zich afzijdig, want we zagen er maar een enkele op onaantrekkelijke plaatsen.

Deze weidebeekjuffers waren echt de kers op de taart.

De maand juni heeft mij een rijke oogst aan bijzondere momenten in de AWD opgeleverd.
Drie vorige posts zijn daar al gewijd.
Maar er was nog meer.
In het overzicht van de maand juni zal ik de volgende keer datgene opnemen dat ik nog de moeite waard vind om hier te laten zien.