AWD - Mei 2020 Deel 2

Het bleek dat ik een beetje voorbarig was met het tonen van het overzicht van de maand mei.

Een vroege wandeling op 29 mei leverde mij nog wat beelden op die ik ook nog wilde laten zien.

Deel 2 was geboren.

Het bood mij tevens de kans om nog wat meer plaatjes te laten zien van zandhagedissen en vosjes.

Ik had ze anders vermoedelijk niet geplaatst.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Maar……, de lightbox werkt bij mij in Google niet.

Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.

Bloggers wegen zijn ondoorgrondelijk.

Vosjes blijven natuurlijk geweldig om te zien.

Het was zo te zien ook wel spannend voor de kleine.

Zo gauw moeder verscheen werd ze belaagd door enkele welpjes.

Tot mijn verbazing niet door alle vijf tegelijk.

Na een stukje met moeder te hebben meegelopen moest dit brutaaltje alléén weer terug.

Het welpje leek vol verbazing te kijken naar haar moeder, die zomaar ging slapen.

Zelf wat rondschuimen is niet alleen spannend maar ook leerzaam.

Samen met moeder iets eetbaars zoeken is natuurlijk het leukst.

De zandhagedissen beleefden hun jaarlijkse hoogtepunt.

Voorzichtig rondkruipen en ondertussen goed opletten of er geen concurrenten in de buurt waren hoorde daarbij.

Maar alles draaide om de dames. 

Niet voor het eerst en niet alleen bij de hagedissen.

Zonder dames geen nageslacht.

Kleine hagedisjes keken de kunst van de volwassenen af.

Deze was hooguit de helft van een volwassen hagedis.

De volwassen mannen lagen overal op de loer, in de hoop dat een aantrekkelijke dame zou passeren.

Ze lieten zich natuurlijk van hun mooiste kant zien.

En dan  de nieuwe oogst, die verantwoordelijk is voor dit deel 2.

Op 29 mei lag er in de vroege ochtend een laagje dauw op planten en libellen.

De libellen bewegen zich dan nauwelijks, hooguit draaien ze wat om de stengel waar ze aan hangen.

Het was nog veel te vroeg voor ze om weg te vliegen, 

waardoor je rustig de tijd kon nemen om er een mooi plaatje van te maken.

Als de zon doorkomt moet je wel vaart maken,

 want het opdrogen van de vleugels kan soms onverwacht snel gaan.

De zon kan ook wel weer voor kleurige effecten zorgen op de vleugels.

Hier was haast niet nodig.

Het is het omhulsel van de larve van een uitgeslopen grote keizerlibel.

Ik heb hem mee naar huis genomen om hem te fotograferen, 

maar vooral om hem aan mijn kleinkinderen te laten zien.

Die vonden dat prachtig, 

net als het omhulsel van de veel kleinere larve waaruit een viervlek was geslopen.

Een nog niet volledig opgedroogde azuurwaterjuffer zorgde voor dit plaatje in het nog warme ochtendlicht.

St. Jacobsvlinders (Tyria jacobaeae) waren mij tot dan toe te snel af geweest.

Deze was nogal traag, waardoor ik een kans kreeg.

Natuurlijk had ik moeten proberen de onderste grasstengel weg te halen.

De aanwezigheid van rupsen van de St. Jansvlinder (Zygaena filipendulae) duidt erop dat we over een tijdje een ander rood-zwart vlindertje mogen verwachten.

Eerst nog verpoppen en dan enige tijd geduld hebben.

Bladwespen hadden voor een flink aantal rupsen gezorgd.

Zo gauw je oog op een rups gevallen was zag je er onmiddellijk meer.

Dit is allesbehalve een geslaagde plaat door de grote hoeveelheid rietstengels.

Het is echter de woonomgeving van de kleine karekiet (Acrocephalus scirpaceus).

Ik was al blij dat ik hem redelijk op de plaat kon krijgen.

Op de terugweg naar de parkeerplaats zag ik langs het Nieuwe Kanaal een knobbelzwaan op haar nest met als verrassing een klein zwaantje.

Zouden er nog meer zijn?

Moeder zwaan gaf mij nauwelijks een kans om onder haar in het nest te kijken,

maar ik zag er een drietal.

Paartjes knobbelzwanen zie je geregeld in de AWD, 

maar het viel mij tot dusverre tegen dat ze geen zwaantjes groot brachten.

Even lekker uitrusten op de schouders van moeder.

De broertjes en zusjes zaten nog onder moeders vleugels.

Maar ook in het nest voelde de kleine zich op zijn gemak.

Enkele dagen later bleken er nog twee kleine zwaantjes met de ouders mee te zwemmen. 

Zoals gezegd dacht ik dat ik er nog drie onder moeder zwaan gezien had.

Een zwaantje oogde wel wat zwak .

Hoe dan ook, drie kleine zwaantjes krijgen de kans om uit te groeien tot prachtige zwanen.

Mei is nu echt voorbij.