Groenendaal 2020 deel 3

 

Als je nu naar buiten kijkt is het duidelijk dat de herfst voorbij is. 

Ook wat paddenstoelen betreft is er nu niet veel meer te beleven. 

Een terugblik op oktober en november laat zien dat er op een relatief klein oppervlak toch veel te vinden was.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Maar…… de lightbox werkt bij mij in Google Chrome niet. 

Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.

Bloggers wegen zijn nog steeds ondoorgrondelijk.

7 OKTOBER

Als je alleen kijkt naar wat er is afgebeeld is dit geen bijzondere plaat, maar ik was blij dat het mij gelukt was.  

Deze beukenkorrelkopjes (Phleogena faginea) zijn belachelijk klein, slechts enkele mm groot.  

Het kostte mij heel wat moeite om met behulp van een drietal tussenringen deze plaat te maken.

Geweizwammetjes kwam ik dit najaar op veel plaatsen tegen, zoals ik al eerder heb laten zien.  

Deze vond ik toch mooi genoeg om in dit verslag op te nemen.

Een soort die ik andere jaren ook wel in Groenendaal heb gevonden zag ik begin oktober dit jaar voor het eerst:

 de paarse knoopzwam (Ascocoryne sarcoides).

Het zwammetje groeide op dezelfde houtstapel als een groot aantal van de hierna volgende soorten.

De "volwassen" knoopzwammen werden vergezeld door een groot aantal jong grut.

Het rosse buikkussentje (Tubifera ferruginosa) had ik dit jaar nog veel mooier in Leyduin gezien, 

maar het trok ook hier mijn aandacht.

In een tamelijk donker gedeelte van het landgoed sprong de oranje kleur er nadrukkelijk uit.

Toen zat er voor mij maar één ding op: het resultaat is hier te zien.

Terug naar de houtstapel.

Spekzwoerdzwammen (Merulius tremellosus) groeiden daar volop.

Het was wel een puzzel om de juiste zwam eruit te kiezen, zonder dat andere zwammen ook deels in beeld kwamen.

Het is en blijft voor mij een merkwaardige soort.

Een uitdagende soort vind ik het waaiertje (Schyzophyllum commune) dat in verschillende vormen van ontwikkeling te zien was.

Zo gaan ze er na verloop van tijd uitzien.

Het stond er op die houtstapel vol van.

De laatste bijzondere soort van deze dag waren wieltjes (Marasmius rotula).

Ze zijn piepklein, dus mijn tussenringen waren weer nodig om ze goed vast te kunnen leggen.

Een opvallend detail is de gedraaide steel.

Je moet heel goed opletten om ze te vinden, je moet er echt op uit zijn om deze minizwammetjes op te sporen.

Het werken met de tussenringen komt erg precies want onscherpte ligt op de loer.

Een statief of rijstzak en een zelfontspanner zijn onmisbaar.

Tussen dit bezoek en het volgende ben ik meerdere keren in Leyduin geweest.

Daar komt later nog een overzicht van.

4 NOVEMBER

Deze soort heb ik eigenlijk alleen maar gefotografeerd omdat ik geen idee had wat het was.

Ik dacht dat er wellicht met behulp van waarneming.nl duidelijkheid zou komen.

Welnu, het is een klontjestrilzwam (Exidia nucleata).

Zo zie je maar weer, zwammen kunnen de meest onverwachte vormen aannemen.

Het ziet er wel vreemd uit want het lijken net klodders slijm.

Toen ik deze zwam zag dacht ik dat het een variant op de spekzwoerdzwam was.

Het blijkt een oranje aderzwam (Phlebia radiata) te zijn.

In Groenendaal ligt veel gekapt hout, ook omgevallen bomen laat men liggen waar dit mogelijk is.

Het blijkt daardoor voor veel zwammen een paradijs te zijn.

Toen ik de naam van dit zwammetje opzocht via waarneming.nl kreeg ik de suggestie 

witte satijnvezelkop  (Inocybe geophylla).

Het ging mij hier echter vooral om het sfeerplaatje.

De laatste soort die ik laat zien is opnieuw het waaiertje.

Deze groeide op een losliggende tak die ik heb meegenomen naar een geschikte plaats in het bos.

De vorige en deze plaat laten hetzelfde zwammetje zien met een verschillende achtergrond.

Omdat ik kiezen lastig vond laat ik ze allebei zien.

Ik ben begonnen met een waaiertje en ik eindig er ook mee.

Ik vind ze heel fotogeniek.

Voor 2020 is dit mijn "oogst" in Groenendaal.

Het zal geen verrassing zijn als ik daar volgend jaar in de herfst opnieuw te vinden zal zijn.