zondag 9 september 2012

Groene Jonker

Nieuwsgierig geworden door de berichten over de verlaagde waterstand in de Groene Jonker en de daarmee samenhangende grotere kans om bijzondere vogels te zien ben ik op vrijdag 7 september zelf maar eens gaan kijken.

Zowel in de Groene Jonker als langs de slootjes in de omgeving zag ik een heleboel zwanenbloemen, waarvan een groot deel al over hun hoogtepunt heen was.



De zwanenbloem (Butomus umbellatus) is een moerasplant met roze bloemen in de Zwanenbloemfamilie. Het is de enige plantensoort in deze familie. Deze plant is in Nederland wettelijk beschermd. De bloem heet zwanenbloem omdat de stampers een vorm hebben die sterk lijkt op sierlijke zwaantjes. De zes stampers hebben aan de voet nectarklieren.








Kemphanen zaten vooral op een wat mij betreft wat te grote afstand




Het licht viel dan wel goed maar ik had ze graag wat dichterbij gezien. 








Door de lagere waterstand zouden vooral de waterral, het porseleinhoen en het kleinst waterhoen wat vaker te zien zijn. Maar wat heb ik hier nou gefotografeerd? 
Helaas wat te ver weg, ook voor mijn 400 mm objectief.
 Deze waterral vertikte het om in de zon te komen, waardoor ik geen mooie foto kon maken. 
Wat dat betreft had ik het in de winterperiode in de AWD veel beter getroffen  
(kijk maar eens in de oudere blogs van dit jaar als je dat wilt).
Dit porseleinhoen was in de zon al wat beter te zien, maar nog steeds wat te ver weg. 
In totaal heb ik zeker wel 10 vogels gezien die óf een waterral óf een porseleinhoen óf misschien wel het kleinst waterhoen waren. Waterrallen had ik in de winter een heleboel gezien, een porseleinhoen één keer in de Groene Jonker en een kleinst waterhoen nog nooit.
 
 Maar het zat toch mee: hier is het porseleinhoen. Ik blij en tevreden natuurlijk.
 Hier komen de kleuren en de tekening nog mooier uit.

 Hier enkele van de vele honderden grauwe ganzen.
Werkelijk overal kan je ze zien, verrassend genoeg met soms een wit exemplaar ertussen.
 Deze bruine kiekendief was lange tijd boven de plassen op jacht

De grote kattenstaart (Lythrum salicaria) is een 0,5-1 m hoge vaste plant uit de kattenstaartfamilie (Lythraceae). 
De lange, rechtopgaande, vierkantige stengels zijn meestal onvertakt en hebben vier in de lengte verlopende strepen. De 3-8 cm lange, lancetvormige tot eironde bladeren staan onderaan in kransen, kruisgewijs tegenover elkaar, maar aan de top verspreid.
De 1-1,6 cm grote bloemen groeien in schijnkransen uit de oksels van de bovenste bladen, elk heeft vier tot meestal zes kroonbladen en twaalf meeldraden. De paarsrode bloemen zijn gerangschikt in een tot 35 cm lange schijnaar.



Twee kemphanen, althans dat dacht ik, waren in het slik naar voedsel aan het zoeken.

Volgens René zijn het echter zwarte ruiters. Helemaal top, want die had ik nog nooit gezien.





Maar jammer voor mij wel aan de kant waar ik last had van tegenlicht. Dan maar proberen er het beste van te maken.





Ik plaats hier zes foto's van deze zwarte ruiters, maar dat doe ik vooral omdat ik ze nog nooit voor mijn lens heb gehad.





Op deze plaats kon ik rustig fotograferen. 
Ik heb echter nog nooit zoveel mensen, beladen met camera's en kijkers, in de Groene Jonker gezien.

Het verlagen van de waterstand heeft dus wel een aantrekkingskracht.







Het was dan wel meer tegenlicht dan ik wilde, maar er staat wel tegenover dat ik weer eens andere vogels van redelijk dichtbij heb kunnen zien dan anders.

11 opmerkingen:

  1. Hoi Kees
    wat een mooi gebied is het daar he,
    je hebt er een mooie serie gemaakt.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. I think you got great photos from all the different birds! But I know how it is...never close enough...Greetings Susanne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hi!
    Great serie with some absolutely stunning birds
    have a nice week
    /Ingemar

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hai Kees,

    Nou nou, je hebt toch wel een paar soorten op de plaat gezet, die vel vogelaars graag op 1 dag zouden willen zien.
    De laatste is vooral een prachtige vangst. De zwarte ruiter is toch een behoorlijk zeldzame vogel om te zien.
    Maar het porseleinhoentje en de waterral staan er ook heel mooi op en zijn zeeer zeker geen alledaagse soorten.
    Hele mooie serie.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees, ik zie het verschil tussen zwarte ruiter en kemphaan ook niet hoor, ik zie wel dat het prachtige opnames zijn.
    Ik zie ook dat veel vogels in de Groene Jonker toch wel erg ver weg zitten, en dan zoveel vogelaars en fotografen, nee, ik sta nog niet te trappelen om naar de GJ te gaan.
    Maar zeg nooit nooit...
    Groeten Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ja Kees nou moet ik er zeker weer eens naartoe ik hoor zoveel mooie berichten er over en jij hebt ook een mooie serie er aan over gehouden ,zoveel foto,s van de zwarte ruiter zie je niet vaak op een log.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Kees
    Wat een mooie serie van de GJ ..En wat zijn ze mooi hé..Die Waterral Porseleinhoen Ruiter Kemphaan..
    Een echt paradijs nu de waterstand gedaald is. Ik hoorde wel dat er bekeuringen zijn uitgeschreven aan mensen die echt te ver van de paden zijn gegaan. Die gingen waarschijnlijk voor een macro van deze prachtige vogels.
    Een mooie serie weer Kees
    Groetjes Henk

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hi...Lovely serie with the birds. You really do a great job. Now will the autumn colours come to AWD

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtige serie, jammer dat die bijzondere vogels vaak zo ver weg zitten.
    Ik vind je foto's van de flora ook erg mooi
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  10. PS: de laatste foto is een zwarte ruiter, die andere zijn volgens mij toch kemphanen, kortere donkere snavel, zwarte ruiter heeft lange snavel en rode poten, poten van kemphaan zijn donker (niet rood).

    BeantwoordenVerwijderen