AWD - mei 2018 deel 1

Over damherten in de AWD is de laatste tijd weer veel geschreven en gezegd.

Een feit is dat het afschot in de wintermaanden niet de gewenste daling van het aantal damherten tot gevolg heeft gehad.

Men had er onder meer te weinig rekening mee gehouden dat damherten jaarlijks ook weer voor een flink aantal kalfjes kunnen zorgen...................

De lightbox blijkt in Google niet meer te werken, waardoor het lastig wordt om vergrotingen te bekijken.
Wanneer je Firefox download en mijn blog daarin opent zijn de problemen voorbij.

Een aantal mannetjes trof ik op een vroege morgen aan.

Ze trokken zich maar weinig van mij aan, ze waren vooral nieuwsgierig.

Hun nieuwe bastgeweien kon ik daardoor goed bekijken.

Er zijn ook delen van het duingebied  waar ze een stuk schuwer zijn, maar dat was altijd al het geval.

Persoonlijk merk ik er niets van dat de herten schuwer zijn dan voorheen.

Af en toe kom ik nijlganzen in de duinen tegen.

Ik blijf het vreemde gasten vinden in deze omgeving.

Canadese ganzen kom ik regelmatig tegen in het duingebied, als het meezit ook met een sliert kleine gansjes.

Deze gans was geheel alleen aan het grazen.

Meestal zijn er in dezelfde omgeving wel enkele paartjes te zien, maar deze keer bleef het beperkt tot deze eenling.

De gans had mij wel gezien, maar trok zich niets van mij aan.

Af en toe zie je op een zonnige dag een snoek in een van de kanaaltjes liggen.

Als de golfslag minimaal is en de lichtinval gunstig kan je er een redelijke plaat van maken.

Ze gedijen er in ieder geval prima, want ik zie ze regelmatig.

Zoals bekend mag je in de Amsterdamse Waterleidingduinen vrijwel overal lopen.

Er zijn maar weinig stukken terrein die omheind zijn met een afzetting en een hek.

Maar ook sommige routes zijn afgesloten met een hek, dat je als voetganger overigens eenvoudig kunt openen.

Hekken in de AWD hebben hun eigen bijzondere betekenis.

Bekijk je het hek ook eens van de andere kant dan zie je dat het deugdelijk is gesloten m.b.v. een hangslot.

Hier houd je ongewenste passanten wel mee tegen.

Een hek op de open vlakte van Groot Zwarteveld  zorgt ook voor een grijns op mijn gezicht.

Uiteraard weet ik wel hoe de historie van het hek is, maar zó heeft het ook wel wat.

Niemand hoeft zich er door te laten tegenhouden, want wie er persé doorheen wil kan het hek eenvoudig openen.

Een zanglijster had goed zijn best gedaan bij het voedsel zoeken.

Helaas voor mij ging hij op een lelijke tak zitten, terwijl hij ook nog in de schaduw zat.

Roodborsttapuiten doen dat heel anders.

Zij zitten bij voorkeur op een hoge plek, zodat ze een goed zicht op hun omgeving hebben.

Het zijn wel kleine pestkoppen, want ze vinden het leuk om weg te vliegen als je ze voorzichtig hebt benaderd.

Heel soms leek het of de vogel vond dat ik wel een kansje verdiend had, al was het maar voor even.

Hij streek een keer ongebruikelijk dicht bij mij neer, wat deze plaat opleverde.

Libellen, juffers, vlinders en kevers ontbreken in dit overzicht.

Zij komen aan de beurt in deel 2.

Tot de volgende keer.