dinsdag 28 augustus 2018

Geleedpotigen

Als dieren koudbloedig zijn en een uitwendig skelet hebben spreken we van geleedpotigen (Anthropoda). 
Twee groepen dieren die we hierbij kunnen onderscheiden zijn insecten (zespotigen) en spinachtigen (achtpotigen).

Het eerste insect dat ik hier laat zien is een grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima), en wel een mannetje.
Toen de zon nog maar nauwelijks op was zag ik hem aan een pitrusstengel hangen.
Eigenlijk moet dit beeld staand zijn, maar ik vind het liggend mooier.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.
Als de lightbox in Google niet werkt, helpt het om Firefox te downloaden en dan mijn blog te bekijken.
De lightbox werkt daar wel.


Het is lastig om hem compleet op de plaat te krijgen omdat je rekening moet houden met de voelsprieten.
Hij was traag deze morgen, want de zon had nog geen kans gehad om hem op te warmen.
Dat maakte het dan voor mij weer makkelijk, omdat hij er niet snel vandoor ging.
Aandacht genoeg gehad, op naar de volgende.
Veldsprinkhanen (Acrididaezijn er nogal wat.
Hoe deze precies heet weet ik niet.
Opvallend zijn de tamelijk korte voelsprieten.
Een struiksprinkhaan (Leptophyus punctatissimavalt juist weer op door zijn lange voelsprieten.
In werkelijkheid hield hij zich aan de stengel vast, maar dan wel met de kop omlaag.
Opnieuw vind ik de liggende plaat mooier dan de staande.
Dit is duidelijk een vrouwtje.
De legbuis is het opvallende kenmerk om tot deze conclusie te komen.
Een interessante ontmoeting had ik met een grote rupsendoder (Ammophila sabulosa), ook een vertegenwoordiger van de insecten.
Hij had een rups gevangen en had deze net over de verharde weg naar de berm gesleept.
Hier had hij de berm bereikt, vandaar de rommelige ondergrond.
Ik heb alle platen met mijn telelens moeten maken, dus gedetailleerder dan dit wordt het niet.
Hij sleepte de rups een paar meter over de voor de rupsendoder zeer geaccidenteerde grond.
Ik verbaas mij er steeds weer over hoeveel relatief kleine dieren kunnen verslepen.
Hij hield soms even pauze.
 Toen hij weer verder wilde gaan zat hij een ogenblik als een cowboy te paard.
Toen hij zijn hol bereikt had maakte hij de ingang vrij.
Vervolgens werd de rups naar binnen getrokken het hol in.
Uiteindelijk zal de rups als voedsel dienen voor de larven van de rups.
De gewone strekspin (Tetragnatha extensa) behoort tot de spinachtigen.
Ik vind dat de spin mooi uitkomt tegen de achtergrond, waarbij het water van een kanaaltje doorschemert.
Door het tegenlicht en een iets ander standpunt krijg je een grilliger achtergrond, die vooral wat drukker is.
Het is maar net waar je van houdt.
Zo kan het ook.
De poten zijn behoorlijk lang voor zo'n spinnetje.
En dan, hoe kan het ook anders, ook aandacht voor de tijgerspin, ook wel wespspin (Argiope bruennichi) genoemd.
Deze wielwebspin maakt een mooi zigzagweb.
Dit is trouwens een vrouwtje, mannetjes zijn vele malen kleiner  en  daardoor minder opvallend.
Een juffer, volgens mij een bruine winterjuffer (Sympecma fusca), is ten prooi gevallen aan de tijgerspin.
Een tijgerspin rustig hangend aan een draad van zijn web is over het algemeen goed op de plaat te krijgen,
al moet je wel goed op de achtergrond en lastige sprieten letten.
Het is niet eenvoudig om een onderscheidende plaat van deze spin te maken.
Voor mij geldt dit wel als een goed voorbeeld daarvan, waar ik best tevreden mee ben.
Ik heb er dit jaar teleurstellend weinig gezien, slechts vier.
Op een plek waar ik er jaren terug veel meer zag is gemaaid toen de cocons al verborgen tussen pitrus stengels hingen.
Alles was daarna verdwenen, ook de cocons, en het jaar daarna was er helaas geen tijgerspin meer te vinden.
Het laatste insect dat ik hier wil laten zien is een opvallende gast:
een harkwesp (Bembix rostrata).
In juli was het eenvoudig om ze in een veld vol Jacobskruiskruid te vinden en te volgen.
Ook al zijn ze vrij groot, gevaarlijk zijn ze absoluut niet.
Aan de poten hebben ze grote, stugge haren waarmee deze graafwespen een hol in het zand graven.
Hierbij harken ze het zand als het ware weg.
Harkwespen worden als zeldzaam gekwalificeerd.
De kenmerkende grote groene ogen zijn op de laatste plaat goed te zien.
Tot zo ver deze verschillende geleedpotigen.

De volgende keer komen vlinders (een andere categorie insecten) aan bod, wellicht ook deze:

13 opmerkingen:

  1. This is a great series, Kees, covering the small creatures we see all around us which often go ignored. A few years ago I used to sit in one spot for an hour or so and just look all around at all the life going on with reach of my arms. Once you stop to look it really is quite incredible and I think you have captured the essence of this. Grasshoppers and spiders help to shape the very environment in which we live, but who pays attention to them? Thanks for an interesting post accompanied as always by your delicate photographs.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kees
    mooie serie aan de macro fotografie geslagen veel soorten gezien die rode mot is apart als het een mot is.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Kees,
    een bijzonder blog van deze insecten. Ik heb het niet zo op spinnen maar de wespenspin is wel een van mijn favo's :-) Van de sprinkhaan kon je werkelijk een hele mooie serie maken waarbij de foto's vanaf nr 5 mijn voorkeur hebben. Het geel van het jacobskruid vind ik altijd erg mooi om te zien en nu samen met een zwart/geel wepsje.
    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Great pictures of many exciting motifs of insects.

    Ottar

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees,
    Heel mooi gedaan. Prachtige foto's.
    Vooral die eerste vier vind ik erg mooi met die groene kleuren.
    Foto 4 is ook erg grappig, lijkt Epke Zonderland wel op de evenwichtsbalk..hihi..!!
    Prachtig!!

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,
    Wéér een geweldige blogpost. De sprinkhanen zijn prachtig en perfect gefotografeerd met die mooie achtergronden. De eerste serie met dat blauwgroen vind ik ook nog een hele speciale sfeer geven. De spinnen ook al met mooie achtergronden en mooie lichtval. De bruine Winterjuffer die wordt ingepakt is ook geweldig, zo ook die Rupsendoder die de rups naar zijn holletje sleept, dat je daar getuige van was, uniek en mooi vastgelegd! De Harkwesp heb ik dit jaar ook voor het eerst gezien, wat een bijzonder beest is dat. Je hebt hem mooi geplaat! Dat rode (beervlindertje?) en de rest gaat ongetwijfeld weer een mooie blogpost te worden.
    Groetjes, Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Kees,
    Je hebt hier een bonte verzameling geleedpotigen verzameld. De sprinkhanen spreken mij welaan, hoewel ik het niet met je eens ben dat de liggende variant mooier is. Ik vind ze staand mooier, maar smaken verschillen nu eenmaal. Tijgerspinnen zijn inderdaad moeilijk om onderscheidend vast te leggen. Dit jaar is me dat in ieder geval (nog) niet gelukt, want ik heb er tot nu toe helemaal niet één gezien. Harkwespen trouwens ook niet en vooral dat laatste vind ik erg jammer, want het zijn zeer fraaie beestjes en erg fotogeniek. Blijkt maar weer uit jouw foto's.
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Kees,
    de eerste vier vind ik supermooi. Wat een bijzonder licht heb je daar; de - op zich al mooie - sprinkhaan heeft hier bijna doorzichtige vleugels.
    De minireportage van de rupsendoder die een rups naar zijn hol sleept is heel interessant.
    Het is duidelijk dat jij wel "iets hebt" met deze insecten.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Kees,
    Je moet wel geluk hebben dat de Sprinkhaan op 'n tak zit zo kan je ze mooi aan alle kanten fotograferen
    en ook nog met 'n mooie achtergrond.
    En dat je ook de Rupsendoder kon vastleggen en naar 'n holletje sleept je oog moet er maar opvallen, ook de Tijgerspin staan er mooi op.
    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Tjonge Kees, wat een geweldige serie. De foto's van de sabelsprinkhaan zijn prachtig. Het ontbreken van zonlicht zorgt voor een mooie sfeer in de foto's. Ook bij de strekspin heb je mooie omstandigheden weten te creëren. De achtergrond maakt de foto in deze. De tijgerspin is wel weer de meest speciale soort in dit blog. Het blijft een traktatie om deze te zien en te fotograferen. Lekker dat er een juffer als extraatje op de foto staat. De vierde foto van deze spin is inderdaad anders dan wat normaal getoond wordt. Een mooi beeld zo van de zijkant.
    Leuke afsluiter ook van dit blog. Zo'n rood vlindertje heb ik nog niet eerder gezien.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Insecten vind ik uitermate moeiend en het zijn vaak ook mooie fotomodellen,jij laat dat in dit blog ook duidelijk zien.
    Fraaie opnamen van de sprinkhanen, ik vind ze vaak een uitdaging omdat ze vaak meteen wegspringen als ze je zien, maar jij had bij de sabelsprinkhaan wat geluk door de afwezigheid van de zon en je hebt vast ook je geduld nog extra ingezet.
    De serie van de rupsendoder vind ik super, heel mooi vastgelegd en zoals je zelf al zegt, verbazingwekkend wat zo'n diertje mee weet te slepen.
    Spinnen zijn ook altijd een mooi onderwerp en ook daar heb je een mooie serie van ik vind de achtergronden bij de strekspin eigenlijk allebei wel mooi, niet echt een voorkeur.
    Wespspinnen zijn inderdaad wel een uitdaging als je een onderscheidende opname wilt maken, maar een mooie "standaardfoto" kan ik toch ook altijd wel weer waarderen.
    Fraai de harkwesp, die zou ik zelf ook wel eens willen zien, maar die hebben we volgens mij in Drenthe niet.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hallo Kees
    tolle Hintergründe und Licht.... dazu diese kleinen Tiere, muss man erst mal finden und das
    Glück haben das sie sitzen bleiben.. schöner Post
    Grüsse Frank

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Leuke serie, vooral de verschillende sprinkhaansoorten. Verder ook de harkwesp en tijgerspin, inmiddels vaste inwoners van het gebied waar wij vaak komen, ik heb ze dit jaar beide ook weer mogen vastleggen.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen