Badscènes Drunen

Nu Nederland in de laatste week van augustus weer verwend werd met een hittegolf leek het mij een goed moment om eens terug te kijken.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

De lightbox in Google werkt om een voor mij onduidelijke reden helaas nog steeds niet.

Met Firefox of Internet Explorer lukt het wel.

In mei heb ik met een kennis een bezoek gebracht aan Vogelhuis Drunen.

 René had op zijn blog al laten zien dat hij van magisch licht bij dit vogelhuis had genoten. 

Dat wilde ik ook wel eens meemaken, dus op 8 mei ben ik daar heen geweest.

Helaas, geen magisch licht, wel af en toe regen en tamelijk somber weer.

Ook dan kan je een mooie dag meemaken. 

Deze gaai (Garrulus glandarius) had het in de vijver heel erg naar zijn zin.

Een zanglijster (Turdus philomelos) aarzelde en aarzelde, maar besloot het uiteindelijk alleen bij drinken te houden.

Een merel man (Turdus merula) gaf het goede voorbeeld maar de zanglijster liet zich niet overhalen.

De merel genoot, wij ook.

Er verscheen ook een paartje wilde eenden (Anas platyrhynchos).

Zij liet zien hoe je ook op een andere manier van een bad kan genieten.

Appelvinken (Coccothraustes  coccothraustes) bleven niet achter. 

Deze schitterende vogels lieten zich regelmatig bewonderen.

Ook in bad weten ze van wanten.

Ze spetterden vol overgave.

De koolmees (Parus major) kwam niet alleen om te drinken, al ging het er in dit geval wat minder uitbundig aan toe.

Er waren ook regelmatig lichtere, drogere momenten.

Het roodborstje (Erithacus rubecula) was op zo'n moment een stille genieter.

Zelfs eekhoorntjes (Sciurus vulgaris) lieten zich van een voor mij onverwachte kant zien.

Ik had ze nog nooit in het water gezien.

De slimmeriken hadden snel door dat er een paar nootjes onder het wateroppervlak lagen.

Bang om natte pootjes te krijgen zijn ze absoluut niet.

Ik vond het heel verrassend om ze zo te zien speuren naar wat eetbaars.

Het zoeken werd beloond. 

Met een beetje fantasie zou je zelfs kunnen zeggen dat ze hier haar voorpootjes waste.

De laatste badgast van deze serie was een houtduif (Columba palumbus) die zich behoorlijk uitsloofde.

Trots zat hij na afloop doodstil in het water alsof hij wilde zeggen

"Hebben jullie er ook zo van genoten? "

Genoten hebben we zeker, ook al waren de omstandigheden niet zo magisch als we gehoopt hadden.

De natuur blijft onvoorspelbaar.

Verveeld hebben we ons geen moment.