Groenendaal en Leyduin deel 2

Bij het zoeken naar en fotograferen van paddenstoeltjes krijg je soms onverwachte belangstelling. 

Zo gebeurt het soms dat voorbijgangers zich afvragen wat ik aan het doen ben.

Soms kunnen ze niet zien wat het onderwerp is omdat het erg klein is.

 Ze vragen zich dan ongetwijfeld wel eens af of het wel goed met mij gaat omdat het net lijkt dat ik bijvoorbeeld door mijn camera naar een stuk hout zit te kijken.

In het bijzonder als ik een tijdje vrijwel roerloos op mijn knieën voor dat stuk hout zit maakt het mensen nieuwsgierig.

Natuurlijk komt het ook voor dat ze niet goed kijken.

Tenslotte zijn er mensen op wie het bovenstaande niet van toepassing is en die oprecht geïnteresseerd zijn en wel eens interessante tips hebben.

Het overkwam mij ook dat een bosmuis zich geen raad wist met dat vreemde schepsel dat vlakbij haar hol bezig was.

Ze keek het even aan, rende wat heen en weer, bekeek mij een paar keer vanuit de dekking en rende uiteindelijk weg met een jong in haar bek!

Het kan ook een meidoornkielwants (volgens waarneming.nl) zijn die je even indringend aankijkt.

Ik dacht trouwens zelf dat het een  roodpootschildwants was.

Kortom, je blijft niet onopgemerkt. 

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Maar…… de lightbox werkt bij mij in Google Chrome niet. 

Als je ze toch groter wilt zien moet je stuk voor stuk op elke foto klikken.

Bloggers wegen zijn nog steeds ondoorgrondelijk.

 

Ik begin deze keer met GROENENDAAL.

Op een omgevallen vermolmde boomstam trof ik deze gele hoorntjes (Calocera cornea) aan.

Ze worden hooguit 1 cm hoog.

Op een bemoste vermolmde boomstam groeide dit esdoornhoutknotszwammetje (Xylaria longipes).

Wellicht niet moeders mooiste, wel opvallend ondanks zijn geringe lengte.

Om dit zwammetje te vinden moest ik goed opletten.

Het is vermoedelijk een suikermycena (Mycena adscendens).

Zonder tussenringen zou ik hier een wel heel erg klein zwammetje laten zien.

Ook in dit geval gaat het ongetwijfeld om een soort mycena.

Ik heb echter geen idee welke soort het is en ik maak mij daar eerlijk gezegd ook niet druk om.

Een mooie compositie was hier tenslotte het hoofddoel.

Deze soort kent volgens mij iedereen die op zoek gaat naar paddenstoelen.

Ze waren ruim vertegenwoordigd, al moet je natuurlijk wel goed kijken om een geschikt exemplaar te vinden om te fotograferen.

Het zijn geweizwammetjes (Xylaria hypoxylon).

Ook nu bewezen mijn tussenringen hun waarde.

Het zonlicht was in de schaduwrijke omgeving net mooi tussen het gebladerte doorgedrongen.

En daar is hij dan nog een keer (met 99% zekerheid volgens waarneming.nl),

de meidoornkielwants (Acanthosoma haemorrhoidale).

Hij klauterde over het hout en over de geweizwammetjes.

Het bewijsplaatje dat hij over de zwammetjes klom haalde deze post niet.

Hier was ik die middag naar op zoek: gewone wimperzwammetjes.

Gewapend met macrolens en tussenringen ging ik aan de slag om deze slechts enkele mm grote zwammetjes fatsoenlijk op de plaat te krijgen.

Ik vond een geschikte plek, waar ze iets groter bleken te zijn dan bij een eerder bezoek.

Uiteindelijk werd dit het mooiste resultaat.

Door gebruik van tussenringen is het nagenoeg niet te doen om scherpere opnames te krijgen, in ieder geval niet voor mij.

De scherptediepte is nu eenmaal tamelijk gering bij gebruik van tussenringen.

Je moet dan een andere list verzinnen.

Veel bloggers weten wel wie deze list beheerst😃

Je kan natuurlijk ook een wat groter onderwerp kiezen.

Op dezelfde boomstam als vorig jaar groeiden nu twee pruikzwammen (Hericium erinaceus)

Het bizarre is dat ze ruim een week later volledig verdwenen waren.

Geen spoor meer van te zien.

Het blijkt dat de vruchtlichamen eetbaar en medicinaal zijn, dus vermoedelijk heeft iemand ze geoogst.

Het tweede deel van deze post gaat over LEYDUIN.

Als eerste trok deze gele aardappelbovist (Scleroderma citrinum) mijn aandacht. 

Bovisten komen op het landgoed veel voor.

Dit exemplaar lag mooi vrij.

Een gewoon elfenbankje (Trametes versicolor) wordt niet vaak in een blog opgenomen. 

Af en toe vind ik dat ze bij mij wel een plaatsje verdienen.

Zo nu en dan duikt er een soort zwam op waarvan je niet weet wat je ervan moet denken.

Ook met behulp van waarneming.nl ontstond er geen duidelijkheid.

Dit is een echt judasoor  (Auricularia auricula-judae), ook al heeft waarneming.nl er moeite mee.

Meerdere oortjes groeiden op een losliggende tak waardoor ik een plek kon vinden om hem zo te fotograferen als ik wilde.

Met deze zeer merkwaardige zwam heb ik waarneming.nl helemaal van slag gemaakt.

Wat moet je denken van de volgende suggestie voor de naam: grote lisdodde!

Hiermee houdt het nog niet op😀.

Waarneming.nl geeft met ruim 17% waarschijnlijkheid aan dat dit een bruine rat is!

Naamgeving van paddenstoelen/zwammen is niet eenvoudig maar op deze suggesties had ik niet gerekend.

Wat ik nu wel gezien heb blijft een raadsel.

Voor deze beschimmelde zwammen stelt waarneming.nl de naam waaiertje voor.

Bij een waaiertje denk ik toch aan een ander, veel kleiner zwammetje.

Het zal wel duidelijk zijn dat de natuur het ons niet eenvoudig maakt om te determineren.

Het software programma van waarneming.nl heeft mij al vaak geholpen maar soms weet het programma er geen raad mee.

Met gekraagde aardsterren heeft het programma geen moeite.

Op dezelfde plek als vorig jaar groeide opnieuw een tiental aardsterren (Geastrum triplex).

Tot besluit heksenboter (Fuligo septica).

Ik had deze zwam in Leyduin nog niet eerder gezien.

Het is een mooie kleurige afronding van mijn bezoek  aan dit landgoed.

De volgende keer komen ze echt aan bod: de steenmarter en boommarter.