AWD - september 2018

In dit maandoverzicht van september kan ik nog het een en ander kwijt dat ik nog niet eerder van deze maand heb laten zien.

Om te beginnen is daar de vliegenzwam.
Begin september vond ik er een stuk of vier, waarvan er hier één te zien is.
Een paar dagen later ging ik ze weer opzoeken, in de hoop dat ze nog wat mooier  geworden waren. Ze waren verdwenen!

Zijn ze geplukt door verzamelaars die een mooi herfststukje wilden maken of zijn ze opgevreten door ........... damherten?

Enkele jaren geleden is mij hetzelfde overkomen. Damherten schijnen ze zonder gevolgen te kunnen eten.

Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.

Als de lightbox in Google niet werkt, helpt het om Firefox te downloaden en dan mijn blog te bekijken.

De lightbox werkt daar wel.

Icarusblauwtjes (Polyommatus icarus) waren in september op de valreep nog bezig met hun nageslacht.

Spitskopjes (Conocephalus dorsalis) kan je als je goed oplet vaak tussen stengels van bijvoorbeeld pitrus aantreffen.

Dit sprinkhaantje zat lekker hoog in zo'n stengel en oefende  voelspriet zwaaien. 

Dit tamelijk kleine koraalzwammetje  nodigde uit om er wat leuke plaatjes van te maken.
Het was maar een paar cm groot, maar met macrolens en tussenringen kreeg ik hem zo in beeld.

Terwijl ik met de koraalzwammetjes bezig was schoof er plotseling heel voorzichtig een onverwachte gast voorbij.
Een kleine watersalamander (Lissotriton vulgaris) maakte zijn opwachting.

Haast had dit jonkie niet.
Hij was vermoedelijk op zoek naar een geschikte plaats om de winter door te komen en volgend jaar door te groeien tot een volwassen exemplaar.

Hij hield het na een tijdje voor gezien en verdween tussen het hout.

Wat vogels betreft was er niet zo veel keuze, maar wat ik tegenkwam beviel mij wel.
Krooneenden (Netta rufina) zag ik een tiental, waaronder enkele mannen met hun karakteristieke rode kop.
Deze keer echter een afbeelding van een jonge krooneend.

Tafeleenden (Aythya ferina) zie ik meestal in gezelschap van kuifeenden, zoals hier.

Nog een mooi exemplaar.

Ik was nog maar net begonnen met een wandeling in de AWD of ik zag deze tapuit (Oenanthe oenanthe).
Hij was ongetwijfeld op doorreis en wilde in deze omgeving rusten en eten.

Hij had wel een voorliefde voor een rommelige omgeving.
Door de camera nog lager te houden zou de invloed daarvan alleen maar sterker worden.

Mopperen mag ik natuurlijk niet want meestal zijn tapuiten veel schuwer en moet je veel meer je best doen om ze zo op de plaat te kunnen krijgen.

Trekken doen tapuiten blijkbaar alleen, want de keren dat ik er een zag in september was hij steeds alleen.

Nog een laatste blik op deze reiziger.

Om een schaatsenrijder goed op de plaat te krijgen moet je wat meer moeite doen.
Met wat croppen kreeg ik er een zo in beeld.
Waarom zo'n plaat?

De schaduwen die ze op de zanderige bodem van kanaaltjes werpen leveren vaak mooie beelden op.
Met wat fantasie kan je hier een gezicht in herkennen.

Wat paddenstoelen betreft moest ik goed zoeken om aantrekkelijke modellen te vinden.
Zoals velen al gemerkt hebben is het aanbod niet zo groot als vorig jaar.
Eind oktober bleek dat ik toch genoeg heb kunnen vinden om er een aparte post aan te wijden.
Omdat ze bij september horen laat ik nu ook enkele voorbeelden zien.

Groen bekermos is één van de soorten die je vrij makkelijk in de AWD kunt vinden.
Het is geen zwammetje maar een soort korstmos.
Er zijn nogal wat bekermossen, maar omdat deze op dode boomstammen groeit denk ik dat dit inderdaad
groen bekermos (Cladonia chlorophaea) is.

Ieder jaar probeer ik weer gewone kopergroenbekerzwammetjes (Chlorociboria aeruginascens) te vinden.
Ze zijn uiterst klein en behalve de macrolens zijn tussenringen onmisbaar om er plaatjes van te kunnen maken waarop je ze duidelijk kan zien.