dinsdag 3 juli 2018

Duinvogels

Een drietal soorten vogels die ik de laatste jaren regelmatig in het duingebied tegenkom zet ik in deze post eens in het zonnetje.
De gekraagde roodstaart (Phoenicurus phoenicurus), waarmee ik deze keer begonnen ben, is de eerste van dit drietal.



Het loont de moeite om de beelden in de vergroting te bekijken.
Als de lightbox in Google niet werkt, helpt het om Firefox te downloaden en dan mijn blog te bekijken.
De lightbox werkt daar wel.
Zoals altijd maak ik mijn foto's in het duingebied nooit uit een schuilhut, maar altijd in het vrije veld.
Dit gekraagde roodstaart vrouwtje had een een flinke prooi gevangen, die zij naar haar jongen ging brengen.
Aanvankelijk was ze wat onrustig maar na een tijdje ging zij haar gang zonder zich echt druk om mij te maken.
Haar partner bekeek het wel, letterlijk en figuurlijk.
Ik zag hem geen enkele keer met voedsel voor zijn nakomelingen.
Hij beperkte zich tot op een passende uitkijkpost te gaan zitten, af en toe een kreetje slakend.
Op een andere dag was ik er wat vroeger bij waardoor de lichtcondities gunstiger waren.
Opnieuw was vooral het vrouwtje actief.
Bedrijvig vloog ze af en aan, waarbij ze vaak een tussenstop maakte op de tak waarop ze hier ook zit.
Maar van even mooi poseren was ze ook niet vies.
Een beetje ijdel mag ze ook best zijn.
Ik werd duidelijk tot op een bepaalde afstand getolereerd.
Beide vogels werden onmiddellijk onrustiger als ik iets dichterbij kwam.
Ik keerde dan ook direct op mijn schreden terug.
Ik was allang blij dat ik vooral het vrouwtje zo goed had kunnen bekijken en op de plaat kon zetten.
De roodborsttapuit (Saxicola rubicola) is kort geleden ook al eens in mijn blog opgedoken, maar hij verdient een extra moment.
Het mannetje vloog dan wel van uitkijkpunt tot uitkijkpunt, hij liet zich deze keer van redelijke afstand bewonderen, zelfs een keer met prooi.
Alleen deze plaat is niet in de waterleidingduinen  geschoten, maar in de Achterhoek.
Hij past mooi in dit overzichtje.
De derde soort is de kleine plevier (Charadrius dubius).
Ik volg deze vogel pas een paar jaar in de AWD. 
Door de grote veranderingen in het duin, waarbij veel vogelkers is verwijderd, is er een duinlandschap ontstaan waarin deze vogels heel goed gedijen.
Ik had er die dag al een aantal gezien, maar deze verraste mij in het bijzonder.
In plaats van weg te vliegen zoals ze meestal doen als je te dichtbij komt liep deze alleen maar weg.
Kruipend en tijgerend probeerde ik hem te benaderen.
Maar was het wel een hem of was het misschien een haar?
Ik dacht er toen nog niet bij na.
Ik ben ook niet zo deskundig dat ik direct kan zien of het een vrouwtje of een mannetje is.
Zou het een vrouwtje zijn dat bezorgd was om haar jongen of was er een andere verklaring?
Het bleek een vrouwtje te zijn (zie verder).
Ik greep mijn kans om haar uitgebreid op de plaat te zetten.
Ik had al eerder geprobeerd of ik aan het gedrag van de pleviertjes kon zien of ze wellicht ergens een nest hadden,
maar dat had niets opgeleverd.
Nu liep zij steeds maar een klein stukje bij mij vandaan, mij de kans biedend om haar mooi te portretteren.
Zo'n buitenkans had ik niet verwacht.
Overvliegende vogels werden goed in de gaten houden.
Ze drentelde wat rond, maar maakte er geen geluidjes bij.
Geen waarschuwingen, geen alarm.
Al met al hield zij mij zo een minuut of 20 bezig.
Zij schudde zich eens lekker uit.
Voor mij het moment om op te stappen en haar helemaal tot rust te laten komen.

Thuisgekomen wees Maria mij er via een whatsapp op dat het een vrouwtje was dat vermoedelijk probeerde mij bij haar jongen,
die ergens in de buurt verscholen waren, weg te lokken.
Dan zit er maar één ding op: de volgende dag terug.
De tweede dag bracht mij een absoluut onverwachte vondst.
Op weg naar de plek van de vorige dag hield ik de omgeving goed in de gaten en zag toen opnieuw een onrustige kleine plevier.
Natuurlijk ging ik daar even in de buurt kijken en vond tot mijn grote verrassing al snel een jong dat zich tussen de grasstengels tegen de grond drukte.
Het bleef volkomen bewegingloos liggen.
Het was wel een voordeel dat ik  alle platen met mijn 400 mm lens kon maken waarna ik een 
enkele keer nog maar een klein beetje hoefde te croppen, en vaak helemaal niet. 
Ik was er wat beduusd van dat ik zo snel een jong had weten te vinden.
Het adrenaline peil in mijn bloed was ongetwijfeld bovengemiddeld.
Maar het hield niet op.
Op de plek waar ik de vorige dag het vrouwtje had gezien dat maar niet weg wilde vliegen ben ik logischerwijs ook gaan zoeken.
Opnieuw met succes want ik vond ook hier een jonge vogel, die zich tussen de stengels tegen de grond drukte.
Je oog moet er maar net op vallen, want ze gaan behoorlijk in de omgeving op.
Een paar meter verder lag er zelfs nog één, wat meer in de zon.
Het was echt een kick om zo maar drie jongen te vinden.
Nadat ik in de omgeving nog even zonder resultaat had verder gezocht kostte het enige moeite om de jongen weer terug te vinden.
Zo goed is hun schutkleur.
Een face-to-face, waarbij ik op enkele meters voor het vogeltje plat op de grond lag, vind ik een mooie plaat om mee te besluiten.

Ik heb behoorlijk wat tijd aan deze drie soorten besteed en ben zeer tevreden over het resultaat.
In de vrije natuur, geen mens in de buurt.
Helemaal top.

14 opmerkingen:

  1. Hoi Kees,
    Wat een geweldig mooie serie van dit drietal vogelsoorten!!!
    Het lukt me al jaren niet om een fatsoenlijke foto te maken van de gekraagde roodstaart of de roodborsttapuit! ( die baby van deze week tel ik dan ff niet mee, ik klaag niet) Prachtige foto's met mooi wat ruimte. In het groen en tegen een on-Nederlandse blauwe lucht. Ook geweldig om de interactie te zien tussen de vogels en jou. Daar kan geen fotohut tegenop!
    En dan die Kleine plevier, wat een feest. Bloedmooie foto's van Mama, echt jaloersmakende platen!
    (het vrouwtje heeft dus in vergelijking met het mannetje in het zomerkleed veel meer bruin in de koptekening, waar bij het mannetje het veel zwarter is.)Dat geldt ook voor de borstband.) Tot slot wat een feest dat het klopte over die jonkies, hihi, Daar heb ik zo'n schik in!! En zo leuk dat je ze terugvond en er foto's van hebt kunnen nemen. De laatste is natuurlijk ook echt smelt-vertederend en een supergave plaat! Gefeliciteerd!
    groetjes, Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kees
    wat een geweldige serie is dit Kees.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Kees,
    Prachtige beelden. Mooi hoe je al deze verschillende vogels hebt weten te fotograferen.
    En wat een mooie vogel is die gekraagde roodstaart. Schitterend zoals je hem hebt gekiekt zoals bv foto 5 waarin hij heel mooi gekaderd is met die takjes.
    Ook die kleine plevier is super in beeld gebracht. Knap werk Kees!!

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  4. A great series of pictures, Kees, and a fine narrative. The fact that these birds are relatively common makes them no less worthy of our attention; in fact continued exposure to them enables us all to learn more about their lifestyle.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel mooie foto's van de gekraagde roodstaart en de roodborsttapuit, Kees.
    Maar de kleine plevier - met jouw verhaal erbij - steelt hier toch de show.
    Leuk dat je de kleintjes hebt kunnen vinden en die laatste foto: klasse.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heerlijke platen Kees, wat kun je toch veel in de AWD beleven als fotograaf! Groetjes John!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Kees,
    Wat een prachtige blog. Niet alleen vanwege de prachtige foto's maart vooral ook door het begeleidende verhaal. Hert voegt absoluut wat toe aan de natuurbeleving en hoe je foto's tot stand zijn gekomen. Heel erg leuk dat je de jonge plevieren hebt gevonden en ook mooi het gedrag hebt weten vast te leggen. Zulke waarmeningen voegen écht iets toe. Veel leuker dan zomaar iets fotograferen. Verder vind ik je foto's van de gekraagde roodstaart ook heel mooi. Ik zie deze soort niet in de polder en als ik hem ergens wel zie heb ik of geen camera of barrelfoto's ;-).
    Een erg leuke blog met 3 wondermooie soorten!
    Groetjes,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hallo Kees
    die Hintergründe passen perfekt zu den Fotos finde ich.. das Bild 23 ist mein Favoriet
    Auge in Auge..:-))
    Grüsse Frank

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een gave serie, zo mooi hoe jij die gekraagde roodstaart toch steeds weet te vinden en vast te leggen. Ook de roodborsttapuit is prachtig, is mij dit jaar niet gelukt. Maar de kleine plevier steelt de show, dat is gaaf zeg, zo mooi dichtbij,en ja...dat kleintje, dat is de beloning van je geduld.....de laatste foto is geweldig.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Prachtig om te zien al die mooie vogeltjes.
    Wat mooi dat je het jong van de plevier ook nog op de foto hebt.
    Mooie serie heb je kunnen maken.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Vogels kieken in de AWD begint echt jouw ding te worden. En dat gaat je - met ongetwijfeld veel geduld - goed af. Het is natuurlijk sowieso al kicken als je deze soorten te zien krijgt, gewoon in het open veld,maar er dan ook nog een mooie plaat van maken is een ander verhaal. Je openingsfoto vind ik een topper en datzelfde geldt voor je afsluiter. Als je die met je 400mm hebt gemaakt en niet of amper hoefde te croppen dan moet je echt wel heel dichtbij geweest zijn...
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi Kees,
    echt een hele mooie serie van dit drietal. Je kon ze dan ook heel mooi vastleggen en dat is iet altijd even gemakkelijk. De foto's van de kleine plevier zijn ook echt heel erg leuk om te zien. Ook de kleintjes die je daarbij zag is echt een mooie kans geweest.
    Ik vergeet steeds om jou blog in ff te bekijken. Ik zit altijd op chroom en dan gaat het automatisch want dan kijk ik een aantal blogs achter elkaar. Als ik dan bij jou ben en ik klik op de eerste foto weet ik weer dat de lightbox bij jou niet werk. Erg jammer dat wel. Geen idee waarom het bij jou iet meer werkt maar je van je foto's heb ik toch genoten.
    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hai Kees,

    Prachtig blog hoor. De gekraagde roodstaart is zeker snel aan een mens gewend en helemaal wanneer er jongen zijn. Wanneer je mooi op een veilige afstand blijft kun je inderdaad heerlijke foto's maken. Je eerste foto is een hele mooie, maar ook de eennalaatste van de roodstaart. Mooi licht had je daar. De rbt is toch meestal een iets lastigere vogel. Net wat schuwer en je mag zeker blij zijn dat je hem zo mooi hebt. Vooral de derde foto. Kleine plevieren heb ik ook met grote regelmaat gefotografeerd en dat weglopen is kenmerkend voor grondbroeders met jongen. Vaak doen ze ook of ze gewond zijn en laten ze 1 vleugel hangen. Met kleine plevieren moet je enorm oppassen. Hun nest zie je bijna niet en je trapt ook zo de eitjes kapot. Met de jongen had je mazzel dat ze al zo groot waren. Want als ze net uit het ei zijn, zie je die ook niet en moet je echt oppassen dat je er niet op gaat staan. Volgend jaar ietsje eerder gaan en dan heb je misschien platen van nog kleinere jongen, die onder moeders vleugels schuilen. Die laatste foto is super.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Tjonge Kees dit is echt een begerenswaardig blog met drie prachtige soorten. Het is hierbij ook wel duidelijk dat het de moeite loont om er veel tijd in te stoppen. Het resultaat mag er dan ook zijn. De gekraagde roodstaart is vind ik een van de mooiste vogeltjes die we kennen. Ooit heb ik ook eens een nest gevonden, helaas daarna niet weer gelukt. Mannetjes roodborsttapuit wordt ik ook altijd blij van, maar ze laten zich niet altijd even makkelijk fotograferen, bewondering derhalve dat je deze opnamen zonder schuilhut hebt kunnen maken
    Ja en dan de pleviertjes, wat prachtig dat je die ook hebt gevonden, de laatste foto is vind ik de allermooiste van het blog, super!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen